Tijd voor een update, eindelijk!

Zo daar ben ik weer met een blogje. Poe he, ik heb het gevoel nergens meer aan toe te komen. Ik wil veel meer dingen doen dan dat ik doe. Maarja, er zitten nou eenmaal niet meer dan 24 uren in een dag. 

Met veel pijn en moeite hou ik mijn huisje een beetje aan de kant. Doe ik mijn meisje haar verzorging. De dagelijkse dosis poep en plasluiers, naar bed, in bad, in de box en weer uit de box. Ze ligt liever tussen kussens op de bank dan in de box. In de box voelt ze zich zo eenzaam tussen al haar apenknuffels.

Speentje er in, zij spuugt hem weer uit en zet een keel op, dus ik speentje er weer in doen. Haha...  En overdag slaapt ze dus ook veel op de bank of in ons bed samen met mij of in de draagdoek. Wat een uitkomst, die draagdoek! Zo kan ik mijn huishouden nog een beetje doen, en ze slaapt heerlijk dicht tegen me aan. Ik las laatst iets over dat baby's in NL gemiddeld te weinig lichamelijk kontact hebben met hun ouders. Nou dat is hier niet het geval geloof ik. 

En dan natuurlijk om de 3 uur zo ongeveer geef ik haar de borst. Behalve in de nacht. Dan slaat ze een voeding over. Dat deed ze al met 1 week dus ik mag echt van geluk spreken als ik dat zo van andere dames hoor. Zowiezo heeft ze wel een aardig goed ritme als ik mijn meisje met de verhalen van BB vergelijk. De borstvoeding gaat erg goed hoor trouwens. Wel gebruiken we nog steeds het tepelhoedje, ondanks dat het me ernstig en met kracht werd aangeraden er meteen weer mee te stoppen hier op BB ivm het mogelijk teruglopen van de melk. Nou ik heb melk genoeg, daar twijfel ik niet aan. Wel hebben we een keer een sprongetje gehad en moest ik haar meer en vaker aanleggen. Slopend vond ik het. Om de 2 uur BV geven dag en nacht. Maar is allemaal goed gekomen. Ik zie er wel erg tegen op om straks weer aan het werk te moetten. Haha... ik dacht eerst dat mijn verlof 6 weken na de bevalling ophielt, maar gelukkig... het zijn 10 weken. Dus we hebben nog wat tijd om nog te wennen aan de borstkolf en verder nog wat aan te sterken en bij te slapen. Hahaha.... 

En dan worden we natuurlijk veel bezocht door vrienden en familie. Droema* heeft een kraamvisite boek gekregen waarin iedereen een stukje moet schrijven en er staan zeker al 30 mensen in. Pfff... Wel erg leuk natuurlijk! Voor haar ook, dat boek. Mensen moesten ook invullen wat ze later met haar willen gaan doen. Ik denk dat ze als ze wat groter is, met het boek onder de arm, een voor een langs al die mensen gaat. Wij gaan naar de efteling, je hebt het zelf opgeschreven! En jij gaat met mij naar de speeltuin, en jij gaat met mij naar de dierentuin, en jij gaat koekjes bakken, vissen, naar het strand, etc, etc. Hahaha....

Ruim 6 weken oud is Droema* nu inmiddels. Wat gaat de tijd toch snel. En wat veranderd ze snel ook. Ze volgt je nu met haar ogen en de eerste glimlagjes (dat deed ze met 1 week al) zijn al zo veranderd. Je ziet zo veel in haar hoofdje omgaan en ik zou zo graag willen weten wat die uitdrukkingen betekenen. Soms begrijp ik haar helemaal verkeerd en dat vind ze erg frustrerend. Dan is ze aan het miepen en ik denk dat ze honger heeft, of een speentje wil, maar nee hoor, ze heeft een plasluier. En oh, als ze ergens een hekel aan heeft, dan zijn het dr vieze luiers. Haha... Ze zal wel vlot zijn met zinderlijk worden denk ik dan.

Wel heel zielig, haar hele gezichtje zit onder de bultjes (babyacne) en ze heeft een klein beetje berg op haar hoofdje en in haar wenkbrauwen. En haar prachtige donkere haartjes zijn aan het uitvallen. Ze heeft echt een wijkende haargrens nu. Ahhh... Maar wel weer leuk, haar ogen worden steeds lichter van kleur. Mijn blauwe ogen gaat ze krijgen, zo lijkt het wel.

En ohhh... wat hou ik toch veel van haar. Nooit maar dan ook echt nooit het ik zo veel lief gehad! Heel mijn leven staat op zijn kop. En het is prima. Doodop ben ik. Oververmoeit, maar de liefde die ik voel in niet te beschrijven. De hele zwangerschap viel me echt zo zwaar, en de bevalling, die pijn en die weeen. Ik ben tot halverwege mijn anus uitgescheurt en heb nog pijn aan de littekens, maar het was het waard. Echt he! Ik hou zo veel van Droema*! Mijn meisje!!!