Droema, 2 weken oud.
We zijn alweer twee weken verder sinds de geboorte van Droema. Wat een verschil sinds haar komst. En tegelijkertijd, ik kan me nauwelijks meer herinneren hoe het was voor haar. En kan me ook geen leven voorstellen zonder haar. Het is net alsof ik uit een soort van slaaptoestand wakker word en nu ineens ervaar zoals het nu is. Heel gek. Ik ben de afgelopen twee weken nauwelijks buiten geweest, maar heb tegelijkertijd zoooo veel meegemaakt! Ik ben zo blij moeder te zijn. Ja, we zijn gewoon 'echt' papa en mama geworden. En wat hou ik veel van mijn meisje. En hoe mooi is het te zien dat onze relatie aan het verdiepen is, tussen mij en mijn mannetje. Het is zeker wel een beproeving hoor, van onze relatie. Om de 3 uur voeden ed. Maar het lijkt er op dat we het karretje samen goed trekken.
Droema, ze was geboren op de eerste lentedag. Hoe mooi!!! En lente is het geworden ja. We hebben sinds haar geboorte nauwelijks regen gehad. En buiten zijn bomen en planten in bloei gekomen. De zon is gaan scheinen, en we hebben er van kunnen genieten. Mijn mannetje is begonnen met het opknappen van onze tuin. Er is een nieuwe schutting geplaatst. En de plannen zijn er om op te hogen en nieuwe bestrating erin. Natuurlijk komt er een zandbakje en wie weet nog wel een schommel. Maar daar is ze nu nog te klein voor. Dat is voor latere zorg. Het zou fijn zijn als het tuintje volgend jaar klaar is om in te kunnen spelen voor onze kleine meid. En dat ik deze zomer er lekker kan zitten en genieten van de zon. Ik hou ook zo van buiten eten. Heerlijk gewoon, in de frisse lucht. Maar het is zo'n rommel nu. We hebben zo veel afval en rommel opgeslagen in de tuin tijdens en na de verbouwing hier in huis. Ik zit er echt niet lekker nu hoor.
reacties (0)