Ik ben een beetje verdrietig. Vannacht is onze lieve Spooky overleden na een ziektebed van ongeveer 2 weken. Ze is 14 jaar geworden.
Toen Spooky nog heel klein was kwam ze bij mijn ex wonen. Maar omdat het niet zo goed ging bij hem op de flat met Spooky heb ik haar al snel meegenomen naar mijn ouders. Daar kon ze met alle plezier lekker naar buiten. Ze was een echte buitenkat. Soms waren we haar wel eens een dag of 2 kwijt, want ze hielt zo van buiten spelen. Later toen ik op kamers ging kon ze niet mee. Maar toen ik verhuisde naar een grotere kamer mocht ze bij me wonen. Ze gebruikte mijn klapraampje als kattenluikje. Ze was een goede springer dus ze kwam met gemak bij het bovenraampje. Als snel ging ik toen samenwonen met mijn ex in die tijd en toen ging ze natuurlijk weer mee. Heel blij was ze om Jip en Minous weer te ontmoetten (de 2 andere katten van mijn ex) Was heel duidelijk dat ze hun nog herkende na een aantal jaar. Ze heeft hun 2en overleefd en later zijn er nog meer katten geweest. Opgevangen van de straat of overgenomen en mater nog een paar kittentjes erbij. We hebben altijd katjes gehad in aantal tussen de 1 en de 5. Maar Spooky heeft altijd zo'n speciaal plekje gehad in mijn hart. Echt een steun en toeverlaat. Zo'n kat die mij haarscherp aanvoelde en kwam troosten als ik verdriet had. Ik heb meerder huisdieren verloren in de loop de tijd, maar Spooky verliezen.... Dat doet wel erg veel pijn!
reacties (0)