De 1ste stap is gezet

Juits terug van de gynaecoloog en een opluchtend gesprek gehad. Binnenkort start het ziekenhuis met een eicelbank. Dus ze heeft mijn gegevens genoteerd en gaat me binnen enkele maanden opbellen en dan kan ik starten met de procedure van eiceldonor. Mijn leeftijd is al een pluspunt. Ze heeft ook een inwendige echo gedaan en ze zag 5-6 eicellen klaar zitten. Wat niet extreem veel was maar wel goed was voor mijn leeftijd. Ook dit was een pluspunt. Ze zei ook dat ik na de eiceldonatie nog perfect zelf een kind zou kunnen krijgen, maar dat ik wel geen beroep zou kunnen doen op de eicellen die ze bij mij zouden gaan wegnemen. 

Ik vind het best spannend allemaal. Een bloedname en een gesprek met een psychologe zijn de eerst volgende stappen. Ik ben er allesinds klaar voor :-)

De donatie gebeurd dus volledig anoniem. Ik zal nooit te weten komen naar welke vrouw of koppel mijn eicellen naartoe zijn gegaan en de acceptor zal ook nooit weten van wie ze de eicellen heeft gekregen. In de wachtzaal zat een lesbisch koppel met een meisje van een jaar of 3. Ik hoorde de mama zeggen tegen het meisje dat ze in 1 van de kamertjes gemaakt was. Ik denk dat ze nu gingen praten over een 2de kindje. Toen ik doorging zaten zij in het bloedlabo. 

Het is dus nu komende weken wachten op een telefoontje. Ik kijk ernaar uit.

Voor mijn borsten ben ik doorverwezen naar een plastische chirurg in het ziekenhuis.