Lieve Jessie

1,5 jaar geleden heb ik een toffe meid leren kennen, jaartje jonger als mij. Ik heb haar leren kennen toen ze al kanker had (hersentumor) na verschillende chemobehandelingen, blijft het gezwel steeds terug aangroeien. Ze is al halfzijdelings verlamd geworden. Donderdag lag ze nog in Leuven in het ziekenhuis maar nu is ze al 2 nachten terug thuis, omringd door haar familie. Ik volg alles via haar mama en nonkel. Gisteren heb ik haar nonkel aangesproken en gezegd dat ik Jessie nog graag een keer wil zien. Gisteren had Jessie een heel helder moment en heeft hij gevraagd of ze wou dat ik haar kom bezoeken en ze antwoordde: heel graag. Dus nu mag ik in de late namiddag naar haar toe gaan. Ik ben zo blij dat ik die kans nog krijg. Dit had ik niet verwacht. Het is echt een eer. Ik ben vertrouwd met palliatieve patiënten toen ik in het rusthuis werkte als verpleegkundige en ik heb met Jessie daar vroeger nog over gesproken.