Het is definitief over!
En ik moet zeggen, het lucht me erg op. Ik voel(de) me ontzettend zwanger en de gedachten dat je je wel zwanger voelt, maar dat er niks in je leeft was/is slopend!
Afgelopen dinsdag voor de laatste keer om een echo. Het vruchtzakje bleef groeien, maar het vruchtje zelf was nog steeds ontzettend klein. Inmiddels waren we al meer dan 2 weken verder toen we het slechte bericht hadden gehoord en mijn lichaam wilde gewoon letterlijk het vruchtje niet afstoten. Ik ben één grote hormoonbom, we gaan over 2 weken op vakantie naar curacao en ik wilde het echt afsluiten. De dokters begrepen me en ik werd definitief op het spoed programma gezet van woensdag (gister dus). Wat ben/was ik daar blij om. Eindelijk konden we het afsluiten!
Gister om 09.00 uur melden in het ziekenhuis, nuchter natuurlijk. Ingreep gebeurd onder algehele narcose.
De gyn had daarvoor al wel aangegeven dat ik er tussen zou worden gezet. Hij had dus totaal geen indicatie over hoelaat ik geholpen zou worden. Geeft niet, thuis wacht ik me ook suf.
De tijd ging voorbij en voorbij. Inmiddels had ik een kamergenoot gekregen die ook 10 weken zwanger was. Konden we lekker kletsen. Zij was net zo nuchter als ik en wilde het graag afsluiten. Enige verschil was dat zij een afspraak had om 16.00 uur en ik dus niet. Zij werd geholpen. Ik niet.. Wachten, wachten en nog een wachten. Televisie werd aangevraagd en de tijd ging langzaam voorbij.
Ik mocht ook nog steeds niet eten omdat het zo kon veranderen. En dan willen ze je niet helpen. Ik kreeg een infuus met zout en glucose. Dit vulde mijn maag niet, maar was niet meer zo gammel.
Uit eindelijk ben ik om 21.45 uur geholpen. Om 22.45 uur werd ik weer de zaal opgereden en ik mocht ETEN! Het gekke was dat ik totaal geen honger had hahaha, zal wel door de narcose komen..
Ik kon erg moeilijk wakker worden en mocht i.p naar huis nadat ik geplast had. Ook dit wilde niet lukken ondanks al dat zout die ik via het infuus had gekregen. Ze zeiden dat ik een nachtje moest blijven. Na zo'n hele dag had ik daar totaal geen behoefte aan en wilde ontzettend graag naar huis! Veel drinken en proberen te plassen met de kraan open doet wonderen. We waren om half 2 vannacht thuis en had ontzettende honger. Frituur pan aangezet en lekker gesnackt. Had ik wel verdient na zo'n hele dag.
Ik heb de afgelopen tijd ook niet veel gereageerd op jullie blogs en berichten. Sorry daarvoor, ik lees ze wel hoor. Maar altijd heel vluchtig. Ik hoop dat jullie me dat vergeven..
Nu eerst over 2 weken naar Curacao en dan, dan zien we wel verder. Nu even niks! Onze 2 baby's in de vriezer zitten er ook nog wel over een paar maanden..
reacties (0)