Voor, tijdens en na mijn vakantie, mijn lichaam is goed in de war
Mijn vorige NOD zou op 25 februari zijn. Die dag had ik een afspraak bij mijn huisarts omdat ik sinds de operatie in september aanhoudend buikklachten heb. Omdat ik nog niet ongesteld was, maar negatief bleef testen, mocht ik bij het bloed prikken ook meteen op HCG laten testen.
Woensdag kreeg ik de uitslagen... niet zwanger, maar er blijkt dus nog wel ergens een ontsteking te zitten.
Ik werd dus weer doorverwezen naar de gyn, meteen een afspraak voor donderdag, omdat ik vrijdag op vakantie zou gaan. Uit het gynaecologisch onderzoek kwamen verder geen bijzonderheden naar voren, alles zag er gezond uit, en in mijn rechter eierstok was gewoon alweer een eitje aan het rijpen. Een verklaring waarom mijn menstruatie ineens weg bleef was er niet. Na de inwendige echo heb ik wel wat bloedverlies gehad, dus misschien dat dat gepor met dat apparaat mijn menstruatie toch op gang heeft gebracht.
Omdat mijn menstruatie dus bijna een week te laat kwam zou je denken dat mijn ei ook een week later zou springen, maar niets is minder waar. De woensdag in mijn vakantie (vorige week dus) had ik toch echt een super positieve ovutest, en toen toch met mijn vriendje maar even BMS gedaan. Hoe de relatie tussen ons uit gaat pakken weet ik nog niet, maar ik heb wel gezien dat hij een super leuke papa voor zijn zoontje is, hij wil graag nog een kindje, en voor mij... zwanger is zwanger... niet geprobeerd is zeker een ei gemist... en het zou maar net dat hele zeldzame ene goede eitje zijn...
Maar goed, nu een week later begon ik gisteren ineens bloed te verliezen. Het voelt als menstruatie, hoewel het bloedverlies minder heftig is. Een innnestelingsbloeding? Ik durf het bijna niet te hopen...
Toch voor de zekerheid maar geen tampon erin, en voorlopig kan ik het al 2 dagen met inlegkruisjes af, het is vooral bij het afvegen na het plassen dat er wat bloed bij zit.
Of is het misschien een hele vroege miskraam die maar langzaam op gang komt? Dat zou ook nog kunnen... wéér een eitje dat niet wil innestelen...
Of is mijn cyclus nu gewoon echt in de war? Kan dat komen door die ontsteking die ze maar niet kunnen vinden? Of ga ik net als mijn moeder gewoon super vroeg in de overgang, en houdt het binnenkort voor mij gewoon op? Ik kan al 20 jaar de klok erop gelijk zetten, wanner ik mijn ovulatie voel, en wanneer ik mijn menstruatie krijg... deze onregelmatigheid is niks voor mij, en maakt het voor mij steeds moeilijker om nog ergens een beetje hoop en moed vandaan te halen.
Over een uurtje heb ik een afspraak met mijn huisarts, voor een doorverwijzing naar een internist, die dan op zoek moet gaan naar de ontsteking die ergens blijkbaar al maanden sluimert... Dan toch ook meteen maar weer vragen wat zij van de situatie denkt.
Mijn wanhoop wordt steeds groter, en mijn verdriet om het nog steeds kinderloos zijn ook... mijn hoop dat het ooit nog gaat lukken raakt uitgeput, net als ik... in plaats van af en toe een huilbui ben ik inmiddels beland in een stadium van af en toe geen huilbui.
En iedereen denkt maar dat ik zo dapper en sterk ben... ik voel me op dit moment alleen maar heel klein, onzeker, bang, en heel erg alleen...
reacties (0)