Kleine meisjes worden groot

Het moment dat je als kleine blote baby bij mij werdt neergelegd, zal ik nooit vergeten. Je oogjes open die me wijs en doordringend aankijken. Onze eerste ontmoeting. In die paar seconde dat je even bij mij mocht liggen, voel ik het meteen in al mijn cellen en chromosomen: Jij bent mijn kind en wat hou ik al van jou!

De eerste nacht en ik doe geen oog dicht. We liggen in het ziekenhuis, jij in een klein glazen wiegje. Je huilt. Ik schuif je zo dicht mogelijk naar mij toe. Ik schuif het wiegje bijna in bed, maar nog is het niet dichtbij genoeg. Ach wat, ik pak je uit je wiegje en leg je dicht tegen mij aan. Zo snuffel ik bijna de hele nacht aan je kleine hoofdje vol met je zachte haartjes. Op mijn borst val je in slaap en word je rustig. Wat ben ik blij met jou!

Tjongejongen,….We zijn bijna een half jaar verder en wat gaat de tijd snel. Van een kleine baby die nog helemaal niks kan, is het nu al uitgegroeid tot een mini mens.
Ze lacht (de hele dag door), ze pakt dingetjes vast, ze draait op haar buik en weer terug naar haar rug, ze brabbelt, krijgt fruit en groente, ze herkent ons, probeert al “mama” te zeggen, ze speelt, herkent haar lievelingsliedjes en speeltjes, kwijlt de hele dag omdat haar tandjes komen, ze slaapt ineens op haar zij, ze groeit als kool en drinkt flessen van 210ml terwijl we begonnen met 30ml.

“geniet er maar van, voor je het weet zijn ze groot”
Jajajajaja,…..die kennen we nou wel dacht ik in de eerste weken als er weer een bemoeiend oud vrouwtje naar Kiara stond te kijken.
Maar sorry alle bemoeiende oude vrouwtjes want: Jullie hebben allemaal gelijk!!!

In het begin sliep ze heerlijk op mijn borst en knuffelde ik de hele dag met haar. Nou,…daar moet madame echt niks meer van weten. Ze wil zitten en alles zien en alles vastpakken of aanraken.

Mijn kleine baby’tje is alweer verleden tijd. Maar oooooh wat genieten wij van haar.
Van de ontwikkeling die ze doorgaat nu. Ze kan ineens al zoveel!
Voor we het weten staat ze op zondagmorgen ineens om kwart over zeven aan ons bed om zachtjes te vragen of haar papa al wakker is.

I Kiara