26 mei..... brief aan v.
Daar zitten we dan......allebei in onze eigen tuin. Alleen een houten schutting tussen ons in. Ik weet dat jij weet dat ik ook buiten zit. Door de stomme hooikoorts zijn mijn niesbuien van veraf te horen. Ik vraag me zo vaak af wat jij denkt als je mij hoort of ziet. Voel je je schuldig? Vind jij het net zo moeilijk als ik? Borrelt er iets van schuldgevoel als je mij ziet met mijn kinderen? Zou je willen dat je mij dit nooit aangedaan had?
Ik denk het niet. Ik denk dat het jou geen bal interesseert hoe ik mij voel. Ik denk dat jij geen seconde spijt hebt gehad dat je een mes in mijn rug hebt gestoken. En als het je wel iets doet, is dat fucking lastig te zien of merken.
Heb je enig idee hoe erg jij mij hebt gekwetst? Dat jij, als goede vriendin, achter mijn rug om met mijn man naar bed kon gaan? Dat jij recht in mijn gezicht kon liegen? Dat ik jou in vertrouwen nam terwijl je achteraf gezien niet te vertrouwen bent.... Doet het je iets dat jij een ander zoveel pijn hebt gedaan? Lig jij er s nachts wakker van? Heb jij enig idee hoe erg jij mij beschadigd hebt? Snap je dat ik door jou nooit meer een vriendin blindelings kan vertrouwen? Dat ik op een andere manier naar vriendschappen kijk doordat zelfs een vriendin een mes in je rug kan steken?
Na al die maanden ben ik nog steeds zo boos op jou. Ik zou je nog steeds fysiek iets aan kunnen doen....jou ook de pijn laten voelen die ik voel! Maar het mag niet....van mijzelf. Omdat ik een moeder ben die wel mijn kinderen op de eerste plaats zet. Mijn gezin niet uiteen wil zien vallen omdat ik geen zelfbeheersing heb. Maar dat houd wel in dat die boosheid blijft...ik kan er niks mee. Ik kan het niet richten op de persoon die deze haat heeft veroorzaakt. En dat is kut.... dat veroorzaakt zoveel spanning in mijn lijf dat ik overal pijn heb.
Ik kan jou dit niet vergeven.....nu niet, nooit niet.... en ik hoef dat van mijzelf ook niet. Ik zal jou altijd zien als ded vriendin die mij heeft verraden. En ik hoop dat jij mij altijd zal blijven zien als de vriendin die je door jouw eigen stommiteiten helaas kwijt bent geraakt....
reacties (0)