6 maart.......zijn verhaal

Het begon aan het eind van de zomer. Er was een klik. Ze hadden dezelfde humor. Konden lekker kletsen en lachen. Toen de vakantie voorbij was en we allemaal weer moesten werken, zagen ze elkaar minder. Het contact verliep toen voornamelijk via appjes.
Het contact werd anders via de app want het communiceert een stuk losser als je elkaar niet aan hoeft te kijken.

Hoe het zo is gekomen weet hij niet maar ineens waren daar foto's. Van haar decolleté, van haar benen vol sop onder de douche, een selfie....uiteraard op haar best. Het app contact bleef en vond bijna dagelijks plaats. Hij vond het spannend....ik zat immers gewoon op een meter afstand van hem. Hij vond haar leuk....leuker dan ' gewoon buurvrouwleuk'.

Op een avond in novermber kwam V., toen ze wist dat ik er niet was, langs en hebben ze gekust.
Spijt had ie want dat kon echt niet. Maar het gevoel van spijt ebde weg....
2 weken later was haar vriend op zaterdagavond weg en had ze hem geappt of hij langskwam.
Tuurlijk ging hij! Hij ging zogezegd naar zn beste vriend maar ging via allerlei omwegen naar de buurvrouw binnen. Weer spijt omdat hij nu nog verder was gegaan...maar eerlijk zijn kon ook niet meer volgens hem.

Uiteindelijk is het nog een keer gebeurd. Overdag, terwijl haar man en ik aan het werk waren. Kinderen naar school en een hele dag samen. Dat zal een feestje zijn geweest!

Hij kon er niet meer tegen zegt hij. Het gelieg, een dubbelleven, spijt, schuldgevoelens, de pijn die ik had waar hij verantwoordelijk voor is.....voor kerst heeft hij er een punt achter gezet. Het kon niet meer, het moest stoppen.

Hij had spijt. Veel spijt. Maar hij kon het niet zeggen. Het was over. Het was klaar en het mocht niet meer.
En toen kreeg hij een app. Van mij. Met foto's en app berichten. Ik wist het. Hij was bang om mij kwijt te raken.

Hij voelt zich kut. Vanwege de pijn die hij mij heeft aangedaan. Vanwege het liegen. Vanwege de grenzen die hij heeft overschreden. Hij walgt van zichzelf.
Hij heeft heel veel spijt. Schuldgevoelens. Schaamte. Boos op zichzelf.....
Hij probeert het te fixen....doet zijn best om te laten zien dat ik de ware ben en hij voor ons wilt vechten.
Hij geeft antwoord op alle vragen. Probeert mij te begrijpen. Toont begrip en geduld.

Maar hij voelt niet wat ik voel. Hij kan zich een voorstelling maken van de pijn maar heeft andere emoties nu.
Hij hoopt dat ik hem ooit kan vergeven. En dat hoop ik zelf ook......