Na een hele rugzak wat betreft zwanger zijn en wensen , verbrijzelde hoop en verdriet,
heeft het 1,5 jaar geduurd voordat er afgelopen 2 augustus een gesprek in den lijve plaats vond met een feritiliteitsarts.
Daar hoorden we dat er maar 15% kans op een spontane zwangerschap zou zijn, factoren als leeftijd, ongezond zaad en het missen van mijn linkereileider na een bbz, verouderde eitjes (te zien aan mijn bloed) was de daadwerkelijke kans in principe nihil, niks, nada. ICSI zou de beste optie zijn voor ons....
Uiteraard is er altijd de verwachting dat de kansen klein zijn , helemaal op ons 40e .. Zo'n gesprek voer je toch altijd met een 'doemstemmetje' in je hoofd.
Voor mijn 40e was ik graag nog mama geworden maar ons lot besliste anders. Na mijn 40e vind ik mijzelf een veel te oude mama, maar zo denk ik er over voor mezelf, dus mijn 40 levensjaar was het laatste jaar en dan geen polonaise meer.
Afgelopen maand werd ik 40 , de 19e was mijn eisprong en 1 dag voor het gesprek met de feritilitietsarts .. blijk ik spontaan zwanger en heb een knaltest in mijn vingers.
Oh .. Er is hoop ! En uiteraard brengt het ook enorm veel zorgen mee maar het kan mijn blijdschap voor dit moment niet overstemmen!
Nu is alles nog zo zo pril , nog maar 4 weken en 6 dagen, help me duimen voor een stevige plakker! Dat alles goed mag verlopen, en dames , ik wens jullie allemaal dezelfde hoeveelheid geluk 🍀 wat een wondertje ! Het kan !
Liefs ,
reacties (18)