HSG onderzoek gehad

Vanochtend had ik een afspraak voor een HSG onderzoek. Een onderzoek om te kijken of mijn eileiders doorgankelijk zijn. Ik zag er vantevoren erg tegenop en ook al weet ik dat het niet verstandig is om te gaan Googlen, ik heb het toch gedaan. Daar kwam ik twee soorten reacties tegen: reactie 1; het viel ontzettend mee en reactie2; het was echt verschrikkelijk. Tja, bij welke groep zou ik dan horen?

Eenmaal in het ziekenhuis was ik meteen aan de beurt. Fijn, want je kan het maar beter gehad hebben. Wanneer je lang moet wachten zit je je er alleen maar drukker om te maken. Ik had manlief meegenomen en ik was erg blij met zijn support. Eenmaal uitgekleed mocht ik naar de behandeltafel lopen. De procedure zou als volt gaan: eerst zou er een ballonnetje in de baarmoeder geplaatst worden, dan zou er een slangetje naast komen. Vervolgens zou er vloeistof door het slangetje gespoten worden en zouden er foto's gemaakt worden.

Het plaatsen van het ballonnetje voelde ik inderdaad even, maar ik vond het niet heel erg naar. Toen werd er vloeistof gespoten. Dit veroorzaakte een soort kramp, maar niet vreselijk veel. Ik hoorde de gyn 'oh' zeggen, dus ik vermoedde al dat er iets mis ging. Het ballonnetje bleek niet goed te zitten, dus de vloeistof liep weg. Jammer, het moest dus opnieuw. Dit keer deed het ballonnetje wel echt even zeer en het spuiten van de vloeistof voelde ook erg gemeen, maar net op het moment dat ik dacht dat het teveel was, ebde de pijn alweer weg. Daarna had ik ook echt geen last meer van buikpijn. Conclusie: ik hoor bij de groep vrouwen die het mee vond vallen. Het is zeker geen fijn onderzoek en bij vlagen ook pijnlijk, maar wel goed te doen.

Het leek alsof mijn beide eileiders gewoon doorgankelijk zijn, maar de linker kwam iets later op, dus daar willen ze nog even goed naar kijken. Ik krijg over twee weken de definitieve uitslag.

In mijn vorige blog schreef ik dat manlief nog even moest nadenken over of we een IUI traject in zouden gaan of niet. Tot mijn grote opluchting wil hij er in mee gaan. Ik ben ontzettend blij. We hebben afgesproken om het daarna er bij te laten, dus geen IVF of iets in die richting. Dat komt niet alleen van zijn kant, maar ook van die van mij. Als IUI niet lukt, kan ik me er prima bij neerleggen dat het bij twee prachtige kinderen blijft. Laten we hopen dat IUI net het zetje is, dat we nodig hebben.