De grote al-over-de-helft-blog

Ik moet echt stoppen met titels schrijven die eigenlijk het hele verhaal al vertellen, hahaha. Ik ben al over de helft! 20 weken en een aantal dagen zwanger van nr'tje 2. Waar blijft de tijd?

Zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen was ik vorige week maandag aan de beurt voor de 20-weken echo. Ik was er best nerveus voor vantevoren. We waren keurig op tijd aan de beurt. Zodra de echoscopiste het apparaat op mijn buik zette, zag ik daar ons prachtige kindje. Wat was hij/zij alweer groot geworden! Vorige keer moest ze nog heel erg inzoomen om ons prulletje in beeld te krijgen en dat was nu echt niet meer nodig. De echoscopiste is alle organen langs gegaan en gelukkig zag het er allemaal goed uit. We hebben er ook een paar mooie foto's aan over gehouden, ook al was prulletje erg cameraschuw (en profil op de foto lukte bijna niet, haha).

Deze zwangerschap valt me een stuk zwaarder dan de eerste en dat zullen veel moeders denk ik wel herkennen. Naast zwanger zijn, moet ik me deze keer ook nog bezig houden met een lekker druk, ondeugend en eigenwijs peutertje.

Jonathan is duidelijk bezig met het verkennen van zijn 'eigen ik'. Naast lief meehelpen met boodschappen doen (producten scannen en in zijn karretje doen), zit meneer tegenwoordig ook overal met zijn kleine vingertjes aan. Een groot deel van het winkelen bestaat voor mij dus uit het roepen van 'nee, niet aankomen!', 'kom eens even hier!' en 'luisteren naar mama!'. Vermoeiend natuurlijk, maar soms moet ik mijn lachen inhouden. Als hij brutaal naar me kijkt ziet dat er zo wijs en humoristisch uit. Ik kan gelukkig meestal mijn strenge gezicht in de plooi houden, soms dus moeiteloos en soms iets moeizamer. Winkelen is een van zijn favoriete uitjes en dat is niet alleen omdat hij het leuk vindt om mij te helpen. Nee, bij de slager krijgt hij een plakje worst, bij de bakker een stukje soepstengel, op de markt een speculaasje en zo scharrelt meneer zijn kostje wel bij elkaar. Als ik er geen stokje voor zou steken zou hij na een ochtendje winkelen echt geen lunch meer lusten. Ik, als compleet onbevooroordeelde moeder, denk natuurlijk graag dat dat komt door zijn aandoenlijke koppie en zijn ontwapende manier van doen, hahaha.

Ook ravotten in het bos en spelen in de speeltuin vindt Jonathan fantastisch. Hij kan hartstikke zoet zijn met een stok en hij zoekt graag naar eikeltjes en beukenootjes op de grond. Wanneer we bij het hertenkampje zijn voert hij deze dan graag aan de hertjes en ezeltjes. De ganzen vindt hij een beetje eng. Als die in de buurt komen raakt hij een beetje in paniek en moet ik hem optillen, onze dappere dodo. In de speeltuin vermaakt hij zich vaak kort. Hij wil overal even op en dan snel er weer af, op naar het volgende toestel en ik er maar achteraan rennen.

Zoals eerder gezegd valt deze zwangerschap me zwaarder dan die van Jonathan. Niet alleen vanwege het drukke, maar lieve, peutertje, maar ook lichamelijk. Mijn bloeddruk baart me zorgen, ik heb af en toe last van hartkloppingen en mijn bekken doet veel pijn sinds deze week. Allemaal dingen die bij Jonathan veel later opspeelden. Morgen maar eens een belletje met de VK plegen om te vragen of die hartkloppingen in verband kunnen staan met mijn bloeddruk. Ook werk ik nu veel en doe ik ook nog eens een opleiding daarbij. Misschien is het ook gewoon tijd om wat gas terug te nemen.

Dik wordt ik wel al, al ben ik in totaal nog maar 2,5 kg aangekomen. Heel netjes dus, al zeg ik het zelf :). Hieronder even een selfie :). Geniet er van, want dat doe ik niet vaak, foto's van mezelf plaatsen ;).