Bezoek aan de verloskundige

Gisteren had ik een afspraak voor controle bij de verloskundige. Ik ga echt niet over elk bezoek een blog schrijven, maar deze keer vond ik bijzonder. 10,5 week zwanger ben ik, dus ik had me er op ingesteld dat er nog geen hartje te horen zou zijn. Ook de verloskundige zei meteen: 'Ik denk niet dat we nu al een hartje kunnen horen, dus bereid je voor. Het zegt niets' Met Jonathan weet ik nog dat zijn hartje met 12 weken zelfs nog niet te horen was met de doptone, pas met 14 weken, dus ik ging zonder verwachtingen liggen. Het was heel stil toen ze de doptone op mijn buik zette en ondertussen was ik een geanimeerd gesprek met Jonathan aan het voeren, toen de verloskundige verrast uitriep: 'Ja! Ik heb 'm!' Snel maande ik Jona tot stilte en ja hoor, daar hoorde ik het! Het snelle getik van het hartje dat daar ergens in mijn buik tikte! Helemaal blij! De verloskundige kon mij meteen geruststellen. Volgens haar, als je met deze termijn een kloppend hartje hoort, is de kans dat het misgaat heel erg klein. Natuurlijk is die kans nooit nul, maar de prognoses zijn gunstig.

Verder ben ik er achter gekomen dat ik blijkbaar een negatieve rhesus c factor heb. Bij mijn eerste zwangerschap controleerden ze dat nog niet, dus dat wist ik niet. Het betekent in ieder geval een keertje extra bloed prikken om te zien of ik geen antistoffen tegen mijn kind aanmaak. Verder ben ik afgevallen door het vele spugen en het weinige eten. Voor mijn gevoel krijg ik ook veel te weinig binnen, maar ik heb geen idee hoe ik daar iets aan moet doen. Ik heb gewoon weinig trek en als ik eet en een deel van wat ik eet, komt er weer uit. Volgens mijn verloskundige moet ik het helaas uitzitten en dat doe ik dan ook. Medicijnen sta ik namelijk niet echt om te springen. Ze maakte trouwens ook niets van mijn gewichtsverlies, dus ik zal me wel teveel zorgen maken. Ondanks het afvallen, begin ik wonder boven wonder al een kleine glooiing van een babybuikje te zien :). Om het nou een buikje te noemen is ook overdreven, haha, maar het begint te vormen.

Tot schrijfs!