De doktoren hebben de afgelopen weken steeds gezegd dat dit de laatste IUI zou zijn, omdat het raak zou zijn.
Is dat ook zo?
Daar kan ik heel kort over zijn;
NOPE.
Het was ook niet mijn laatste keer prikken. Helemaal niets van dat.
Afgelopen zaterdag werd ik ongesteld.
In mijn vorige blog had ik al gezegd dat ik nagenoeg geen bijwerkingen of kwaaltjes had. Dat was gewoon een keertje lucky denk ik. Of dat mijn lichaam na 10 maanden eens een keer gewend is aan deze dosis hormonen.
Gisteren had ik weer een uitgangsecho gehad. En deze zag er weer prima uit. Geen cyste dus dat is heel goed en fijn.
Voor de grap had ik tegen de dokter gezegd dat ie toch echt geen gelijk had gehad, jammer genoeg.
Voelde hij zich helemaal schuldig.
Nouja, ik bedoelde het als grapje. Ik snap ook wel dat zij alleen maar positief moeten blijven.
Als artsen elke keer zeggen; 'nou we zullen zien'. Dan blijft de pessimist in mij voortleven.
Wantja, ik ben een pessimist in hart en nieren.
Verder valt er niet veel te vertellen eigenlijk. Hihi.
Volgende week mag ik weer voor een follikelmeting.
Het spuiten is weer begonnen, sinds gisteren. Anders dan afwachten kan ik niet.
Nog wel even een vraag aan de lezeressen van mijn blogs;
Ik gebruikte de afgelopen 2 cyclussen luthele support, een 2de pregnyl na de IUI zelf, en mijn menstruatie is zooooveel pijnlijk. Grotere stolsels en ellende. Iemand daar bekend mee?
Thanks voor het lezen :)
reacties (0)