1e verjaardag Lars, mijn operatie en update zwangerschap

Helleu!

Hier weer even een berichtje van Deez. J

We zijn inmiddels alweer zo’n 8 weken verder na de laatste blog. Er is veel gebeurd.

Allereerst wil ik even melden dat tot dusver alles heel goed gaat met onze kleine buikbaby. Ik ben nu bijna 16 weken zwanger alweer. Poeh wat gaat het snel deze keer. Ik vond het de vorige keer al snel gaan bij Lars, maar nu met een peuter in huis gaat het nog sneller allemaal.

Ja jullie lezen het goed.. mijn lieve mooie baby is alweer een peuter!! Ook dat gaat snel.. op 12 februari hebben we zijn eerste verjaardag gevierd. En o wow ow wat was mama emotioneel. De avond van te voren heb ik alleen maar zitten huilen. Sowieso had ik van die herbelevingen van de avond voor de bevalling en het feit dat de babytijd nu voorbij was.. en die zwangerschapshormonen deden er nog even een schepje bovenop. Ben om 23u begonnen met versieren (toen begon het een jaar geleden te rommelen) en om precies 0.00u was ik klaar. Slingers, ballonnen, woezel en pip, een versierde stoel, een grote opblaas 1, alles erop en eraan!  Erg leuk. De dag zelf heb ik rustig samen met manlief gevierd.. hebben ook echt samen met Lars afgeteld tot het 10.15u was.. zijn geboortetijd. Toen mocht hij taartmeppen.. mja het is een net kind dus hij keek me aan zovan.. mama als je maar niet denkt dat ik daar met mn handen aankom hahaha. Samen lekker slagroomtaart gesmikkeld! Het was mooi en emo. ’s Avonds kwamen zijn opa en oma en peetoom op bezoek.  2 dagen erna was zijn grote feest. Ik had een Woezel en Piptaart gebakken en het was erg gezellig.

6 dagen na de 1e verjaardag volgde een grote eerste mijlpaal… ZIJN EERSTE TANDJE!! Eindelijk… na lang wachten, 8 maanden kwijlen en veel schijntandjes was het dan eindelijk zover. En een paar dagen erna volgde meteen tandje nummer 2 haha.

Hij kruipt als een raket door de kamer en inmiddels kan hij ook al los staan en loopt hij langs de salontafel. Het is een ondernemend jochie die prima zichzelf uren kan vermaken. Hij slaapt enorm goed (soms tot 9u-half 10) en eet alles wat los en vast zit. Sinds januari eet hij met de pot mee en dit gaat prima. Het is al een flinke knaap. Ca. 81 cm en ruim 12 kg. Heeft in de kleding nu maatje 86.

Sinds 11 maanden gaat hij spuitloos door het leven en ook dit gaat super. Beste beslissing ooit!

Het is een enorm lief, mooi, tevreden, nieuwsgierig kind en hij maakt mij een trotse mama!!

Hoe gaat het met mama, nou nu eindelijk weer wat beter. Ik schreef in mijn laatste blog dus dat ik galstenen had. Dit heeft nog een naar staartje gekregen. Ik kreeg steeds meer pijn aanvallen en de laatste weken had ik zelfs 3 tot 4 koliekaanvallen per week en dagdagelijks pijn. Heb allerlei onderzoeken gehad en om een lang verhaal kort te maken is er in overleg met de gynaecoloog en chirurg besloten dat ik nog tijdens mijn zwangerschap geopereerd moest worden. Het was te lang en de aanvallen waren te hevig om de zwangerschap eerst uit te dragen. Er waren ook te veel risicos, die waren groter dan de risicos van opereren tijdens zwangerschap.

Uiteindelijk is besloten dat ik na het eerste trimester, en voor de 15e week geopereerd moest worden. Dit was het meest ideale moment voor mij en de baby. Ik ben op 6 maart jl, toen ik precies 14 weken zwanger was, geopereerd. De operatie is goed gegaan echter het herstel was uiterst pijnlijk. Heb heeeeel veel pijn gehad. Zo erg dat ik 2 dagen morfine heb moeten krijgen en 2 nachten in het ziekenhuis heb gelegen. Mijn zwangere lijf reageerde heel heftig op alles. Ik ben nu inmiddels bijna 2 weken verder en kan nog steeds helemaal niets. Heb gelukkig niet veel pijnmedicatie meer maar ik mag 6 weken niet tillen en ik kan niet bukken. Ik kan dus op dit moment niet voor Lars zorgen en krijg hulp in huis van mijn man en moeder. Het is allemaal vrij heftig en heb het ook vrij moeilijk hiermee. Maar gelukkig zijn de koliekaanvallen nu weg en daar ben ik heel erg blij mee. (koliekaanvallen doen meer pijn dan weeën, en een aanval duurde makkelijk 6,5 uur)

Sinds de operatie is mijn buik onrustig. Sowieso heb ik door het gemis van mijn galblaas nu dagelijks darmkrampen maar deze moeten minder gaan worden. Daarnaast heb ik regelmatig last van harde buiken en veel last van bandenpijn momenteel.

Ook heb ik sinds gisteren weer last van mijn bekken (vorige zwangerschap heb ik behoorlijk Bekkeninstabiliteit gehad). Maar ik denk dat dit komt omdat ik nu te weinig beweeg. Mja ik kan niet anders..

Gelukkig kan ik nu eindelijk gaan genieten van mijn zwangerschap.. heeft lang geduurt.

Overmorgen gaan we lekker een lang weekend uitwaaien in Centerparcs… na alle drukte en toestanden van de afgelopen weken heb ik hier enorm zin in!!

Liefs,
Deez