Zin of onzin... maar nog steeds geen beeb

Hallo dames.. had gehoopt dat mijn 80ste blog over de geboorte van ons mupje zou gaan... maar helaas. De kleine vind t nog wel best bij mams.

Dan maar even weer een update. Nou we zijn nu dus in de 40ste week aangekomen. Aan het einde van deze week is het valentijnsdag: onze uitgerekende datum. De dag waar we al sinds de positieve test en de echo met het kloppende hartje naar uitkijken... maar ook de dag waarvan ik al 9 maand roep: zolang blijft ie niet zitten hoor! Ben benieuwd.

Gisteren had ik mijn controle bij de vk. Ik zou nogmaals een groeiecho krijgen omdat de vk de buik aan de kleine kant vond en deze 1x niet gegroeid was. Mijn gewicht was netjes blijven stijgen en de striae namen toe dus eigenlijk maakte ik me niet zoveel zorgen. Mup schopt er lustig op los en zat deze week zelfs op het ritme van de muziek mee te schommelen. Ja echt!
Tegen de vk even mijn gal gespuuwd. Die beknelde zenuw was gelukkig weg maar doordat de buik zo ineens gezakt was kwam er ineens vreselijke bandenpijn voor terug. Nou echt... ik kan gewoon bijna niet meer lopen van de pijn.. daarbij slaap ik slecht.. en had ik alweer n paar dagen vervelende hoofdpijn en last van benauwdheid en dikke vingers. Ook zit de kleine heel diep ingedaald in mijn bekken en dat drukt echt enorm en dwingt me om wijdbeens te lopen en zitten. Ik plas me helemaal onnozel (4x per nacht) en de aambeien swingen de pan uit. Ofwel... eigenlijk ben ik er gewoon klaar mee!
Toen over naar de groei echo.. bij het buikonderzoek en opmeten was al duidelijk dat beebje alles behalve te klein was. De baarmoeder was weer 2cm gegroeid in n week tijd. Toen de echo. Alles was goed op schema of lag zelfs flink voor! Daarnaast blijk ik nog over n flinke plens vruchtwater te beschikken en een grote dikke placenta! Doordat t hoofdje al diep in mn bekken zit en vastzit konden ze geen goede gewichtschatting doen maar van buitenaf gevoeld schatten ze de baby nu al 4,5 pond! Beetje drama om niets dus vorige week.. nou leuk! Heb me er toch n avond klote om gevoeld en me schuldig gevoeld. Al vraag ik me wel af waar die grote baby en dat subtropisch zwembad precies zitten want mn buik is echt niet giga.
Toen bloeddruk meten. Die was blijkbaar behoorlijk aan de hoge kant. Dat samen met mn klachten maakte dat ik meteen richting ziekenhuis mocht voor verder onderzoek. Pfffff... daar bloedprikken, urine onderzoek, half uur aan de ctg en nog diverse bloeddrukmetingen. Ctg en bloeddruk was inmiddels prima! Toen op de andere uitslagen wqchten.. dat duurde een eeuwigheid. Alles bleek perfect. Maar moet wel a.s. maandag nog eens het hele circus doorlopen. Waarom?? Dat weet niemand!! Ja er zat n spoortje eiwit in de urine.. mja geen hoge waarde en die zit er al de hele zwangerschap. Pfff wat n onzin.
' s avonds begonnen begonnen ineens weeeen. Had goede hoop dat t ging beginnen!! Maar naar paar uurtjes stopte t weer... :( vandaag hele dag harde buiken.. verder nix. Vanavond ineens weer paar weeen... nu weer nnix.... aaaaaaaarchhh zet door of stop! Maar niet dit! Nja mn bevalbed staat klaar op de babykamer... dus t kan alle kanten op. Ben wel blij met mn keuze voor thuisbevalling. Gister 2,5 uur naast n schreeuwende barende vrouw gelegen.. t was knap dat mn bloeddruk goed was.. zoiets geeft de burger moed!! Wel mooi was de eerste schreeuw van de baby.. verheug me nu al op die van ons! :)

Heb weer wat fotos geupload. Van de echo.. de buik en de striae.. ons beebje heeft er een waar kunstwerk van gemaakt. Maar ik zal de littekens dragen met trots!

Tot snel weer !
Liefs,
Deez