Wet van murphy

Wat zijn hormonen toch kutdingen! (Sorry for my language)
Vandaag gaat alles fout. Heb ontiegelijke hoofdpijn al sinds gister door n whiplashtrauma van 3 jaar geleden. Speelde gister weer op. Toch maar paracetamolletjes genomen (hoewel ik daar erg op tehen ben tijdens de zwangerschap). Vanmorgen hing de hele tijd mn pc vast op het werk. En dat terwijl ik mijn portfolio van school volgende week moet indienen. Ofwel heb me 4 uur zitten doodergeren. Toen liggen ruziën met p&o omdat ik leuk mailtje kreeg dat men me ivm mn ziekte nog ff lekker wat advuren gaan afnemen en die lekker verrekend worden. Snel nog even na t werk naar de etos om mijn zwangerdoos met cadeaus op te halen. Kom ik bij de parkeerplaats ben ik mn qpark parkeerkaart kwijt. Door mn verstrooidheid en enige haast had ik deze erg goed verstopt. Na vonst kwam ik hierdoor te laat bij mn fysio. (Ook dat nog) de fysio heeft me n halfuur moeten martelen om de knoop uit mn nek te krijgen. Kom ik thuis krijg ik post van ING dat mn pinpas mogelijk geskimt is! Godzijdank geen geld weg, maar wel de pinpas geblokkeerd. Toen dacht ik nu heb ik het wel gehad voor vandaag.. neehoor. Moest naar de wc en bij afvegen had ik ineens bloedverlies flink!!! Ik in blinde paniek mn moeder gebeld en die vroeg doodleuk.. toevallig last van aambeien?? En ik voel.. jaaaa hoor een hele tros ineens en eentje was gesprongen.. vandaar het bloedverlies. Omdat manlief dienst heeft en elders slaapt heeft mam me uitgenodigd op t eten.

en nu komt het..

ik rij daar naartoe door de stortregen. Moest door een smalle straat waar rechts allemaal geparkeerde auros staan. Eigenlijk is naar 1 baan vrij. Ben ik halverwege de straat komt me een auto tegemoet... en die blijft mooi staan te wachten tot ik terugrij. Maar t regende heel hard en ik zag geen fluit. En toen gebeurde t... ik werd me toch een potje boos!! Was totaal mezelf niet... en ik rij met een ruk die hele weg terug en toen zag ik ineens een lantaarnpaal. Die ontweek ik en ik rij vol met de zijkant een geparkeerde auto in!!!
Ja en toen begon te poppenkast. Eigenaar van de auto finaal over de zeik (terwijl t op zich enorm meeviel, krassen en de spiegel eraf, geen deuk) maar die ging dus drama maken, met dingen gooien, schreeuwen en ja blijf dan eens rustig met je dikke buik. Dus ik stond daar als een bang vogeltje. Uiteindelijk bij hem thuis alles in orde gemaakt. Mja.. na dit alles was ik dus echt er even helemaal klaar mee. Ik snap niet waar ineens die woede vandaan kwam.. normaal blijf ik heel rustig. Maar nu niet. Zit nu momenteel als n geknakt bloemje mn wonden te likken. Ben de hele avond overstuur geweest, incl harde buiken. Moet zeggen dat van me afschrijven een stuk oplucht.

Zometeen maar lekker douchen en naar bed.. en morgeb maar alle puinhopen van vandaag oplossen..

weltruste

liefs,
Deez