Held op sokken

Nou dames.. Vandaag voel ik me toch echt een minder stoere piet.. Ik was zo trots op mezelf dat ik ondanks mijn angst voor naalden toch iedere dag mijzelf een injectie durfde toe te dienen. Zelfs manlief en naasten vonden mij een held. Iedere dag rond 7 uur 's avonds even verstand op nul en hoppa.. Gisteravond de laatste 'gewone' spuit gevierd en het feit dat ik vandaag pregnyl mocht gaan zetten. Helemaal blij. Vanmorgen al vroeg op omdat die pregnyl injectie net iets ingewikkelder is dan de puregonpen, (voelde me net een scheikundige) het ging alleen niet helemaal zoals verwacht...

Het begon al toen ik die glazen capsules moest openbreken om het medicijn te kunnen mengen. Nou dat lukte al niet.. Want ik vond dat maar eng, glas met je blote handen breken.. Manlief kreeg het ook niet en wilde al meteen met grof geweld (lees: met een broodmes openzagen???) Mja ik zie dan alweer die hele vloeistof over de aanrecht vliegen dus dat leek me niet zo verstandig. Dus toch maar zelf geprobeerd. (Hoezo je verlegt je eigen grenzen keer op keer als je een groot doel nastreefd?) Na wat bijpassende woorden en geluiden kreeg ik de capsule open zonder me te snijden.. Hoera... Nu de tweede nog. Die ging wat minder mooi, met als gevolg glassplinters in de poeder.. Die weer eruit gevist. En toen met die dikke naald de vloeistof bij het poeder spuiten en laten oplossen om het vervolgens weer op te zuigen. Inmiddels moest manlief weg ivm werk dus toen moest ik de injectie alleen zetten (normaal geen probleem) Toen ik de injectienaald ontlucht had en klaar was voor injectie kon ik eindelijk de daadwerkelijke prik zetten.. En dat was al niet fijn. Vervolgens moet je de vloeistof rustig inspuiten.. Maar ondertussen voelde ik me niet zo lekker worden. Nja het eindresultaat is dat ik de volledige spuit heb kunnen leegspuiten en vervolgens k.o. Ben gegaan.. Een tijdje later werd ik wakker op de bank met mn broek op de enkels en een kat die boven mn gezicht hing?? De andere kat zal leuk op de aanrecht met de injectiespullen te voetballen.

*zucht* hier baal ik dus echt van!!

Sindsdien voel ik me beroerd en ben niet kunnen gaan werken. Nu zit ik compleet labiel en emo met een opgeblazen buik op de bank. Alle stress en emotie van de afgelopen weken komt eruit.. Hopelijk voel ik me vanavond een beetje beter voor het moment supreme!

En natuurlijk hoop ik nu dat ik hierna geen spuiten meer nodig heb, en zeker na vandaag!! Brrrr...

Ja ben misschien een held.. Maar dan wel eentje op sokken! ;)

Liefs, 

Deez