Bonusmoederdag!

Gisteren was het Moederdag. Een dag waarop ik gehoopt had om ook als moeder te kunnen vieren. Ik heb immers enkel stiefkinderen, en ja die hebben natuurlijk al een moeder. Ondanks dat ik een supergoede band heb met mijn meiden en ze als eigen kinderen beschouw, ik ze zo ook behandel en verzorg.. ben je op zo’n dag dan toch de stiefmoeder. En diep in je hart doet dat toch pijn. Want ondanks dat je dezelfde dingen ervaart als wanneer je zelf kinderen bent, (bijvoorbeeld na een weekendje ziekenboeg verzorgen zit ik nu zelf met keelonsteking op mn werk.. het lot van een moeder.. haha) zijn het juist zo’n dagen dat enkel de echte moeders tellen. Dat begrijp ik, snap ik maar in mn hart huil ik een beetje, want mijn man heeft immers wel gewoon vaderdag incl. ontbijt op bed, versjes, cadeautjes etc.

Dit jaar had ik stiekem gehoopt om ook een beetje Moederdag te kunnen vieren. Al was het maar “moeder in spé-dag” Afgelopen vrijdag moest ik naar het ziekenhuis toe om middels een bloedtest te laten bepalen of ik misschien zwanger was. Ik was een week overtijd (mja dat ben ik altijd) had hele pijnlijke boobs en was al 2 weken niet te genieten. Ik had goede hoop. Echter vrijdag vlak na het bloedprikken zelf begonnen de buikkrampen. Damn! Om 2 uur dan toch maar voor het idee naar het ziekenhuis gebeld voor de uitslag en deze was zoals verwacht negatief. Ik ben vervolgens naar de wc gegaan en verloor daar acuut het eerste bloed. Zul je ook altijd zien. Had ik al langer gewacht met testen als wat moest en heb ik alsnog de test voor niets gedaan! Grrrr… het ziekenhuis vond t niet erg, was blijkbaar niet de enige die dat zo ervaren had.

Mja.. dat betekende dus wel dat ik officieel zou gaan beginnen met injecties. En al sneller dan verwacht want feitelijk was het de bedoeling dat ik een kuurtje provera zou gaan slikken wanneer de test negatief zou zijn. Dit is gelukkig niet nodig! (ben dus niet helemaal defect ;) )

Maar ik had het er wel even moeilijk mee. Had zo gehoopt dat al dat prikken niet nodig zou zijn geweest en dat ik mijn eerste Moederdag had kunnen vieren dit weekend. Helaas!!

’s Avonds kwamen de kids weer naar ons toe. Ze zijn deze week bij ons maar zouden op Moederdag de hele dag bij moeders zijn. Dit is zo in de wet vastgelegd in Nederland.

Ik zat met een siplip op de bank toen de meiden kwamen en de kleinste kwam meteen naar me toe gerend. “Dit is voor jou!!” Kwam ze met een pakje met allemaal hartjes op naar me toe. “Ik geef je dit nu al omdat ik er zondag niet ben… “ Ik kreeg een versierd potje met een versje op (beginnend met lieve mama *snik, slik*). En in het versje stond o.a. : “als het ooit even tegen zit, kijk dan naar dit potje van mij” en in dat potje zaten zaadjes gepland van de geluksklaver. Hoe toepasselijk????!! En toen zei ze: “ik hoop dat hij je veel geluk gaat brengen” alsof ze weet waar we mee bezig zijn??!

Ik geloof niet in toeval dus ben er heilig van overtuigd dat die ook echt geluk gaat brengen. Maar nog mooier was het besef hoe rijk ik me voel met zo’n fantastisch gezin!Jullie begrijpen dat behoorlijk op mn lip heb moeten bijten om niet in snikken uit te barsten… na “lieve mama” kon men me eigenlijk al wegdragen *hihi*

Op zondag zelf werd ik ’s ochtends verrast door 2 stuiterende meiden en kreeg ik lieve kadootjes en leuke tekeningen. De Moederdag waar ik zo naar verlangde, maar niet kreeg was eindelijk daar. Ik heb super genoten… Want dat kinderen hun moeder iets geven.. dat is gewoon zo, maar een stiefmoeder (ik prefereer eigenlijk bonusmoeder) iets geven is helemaal niet vanzelfsprekend.. en daarom misschien wel extra leuk en speciaal!

Op Moederdag ben ik dus gestart met de injecties Puregon… hoe mooi is dat. Op Moederdag starten om moeder te worden.. dat zal ik niet snel vergeten. Vond het wel spannend want jezelf steken met een naald is en blijft tegennatuurlijk, maar het viel echt mee. Manlief zat gespannen toe te kijken en vond me een held, haha.

Niemand weet hoe het leven zal gaan lopen, niemand weet of ik ooit zwanger wordt en een kindje mag ontvangen.. maar 1 ding weet ik nu wel 1000% zeker… Of het lukt of niet.. kinderloos zal ik nooit blijven! En dat is een hele fijne gedachte. :)

Liefs,
Deez