Gisteren de uitslagen van mijn bloed onderzoek, en de semen analyse, mijn bloedonderzoek ( ze wouden weten of ik nog voldoende eicel rezerve had, de vraag was of ik niet al in devervroegde overgang was) Dit is totaal niet het geval!! De waardes zijn heel hoog dit wil zeggen dat er nog meer dan genoeg eicel voorraad is, en zoals de gyn zei op en top vruchtbaar.
Daar komt het, mijn mannetje heeft kanker gehad, en is daar aan geopereerd! Heeft koorts gehad en antibiotica en morfine, en het was een zware ok van maar liefst 3 uur waar ze 50 centimeter dikke darm hebben verwijderd.
De semen analyse kwam terug met 0,0 zaad cellen dus geen levende maar ook geen slecht zwemmende of misvormde!!
Dan wordt je terug geslagen! (ik heb zelf gevraagd of ze op nieuw een semen analyse wouden doen na de ok) En toen kwam het! Als er over 2 a3 maanden een nieuwe semen analyse wordt gedaan, en daar komt het zelfde uit... Zullen we naar Nijmegen moeten om een TESE of PESA behandeling te volgen..
Gisteren na dit nieuws was ik echt even helemaal verslagen!! Onze wens, lijkt weer uitgesteld te worden.. De meest nare gedachten kwamen naar boven.. (ik zelf die goed nieuws krijg keer na keer, daar waar ik dacht dat het probleem bij mij lag) ..
Je gaat toch denken wat nu stel (oke ga nu niet beginnen je moet wachten en je niet al druk maken over dingen die nog niet aan de orde zijn!!!!!)
Dit zijn dingen die door me hoofd heen gaan!!!
Stel nu dat we SAMEN geen kinderen kunnen krijgen wat dan? * Gaan we voor adoptie? * Willen we wel de TESE of PESA behandeling?(en wat houdt dit precies in? Of wat zijn de mogelijkheden kwa donor?
NEE ik wil niet egoistisch denken of zijn maar hoe zou ik mijn leven in moeten delen zonder kinderen(juist als ik keer op keer hoor dat ik vruchtbaar ben)
Vannacht de meest nare droom gehad! De optie was een Donor( dit was in mijn droom een bekende) de hele zwangerschap ging super duidelijke afspraken etc etc.. toen kwam het! De kleine werd geboren! En alles werd anders, de kleine lijkt natuurlijk niet op mijn vriend, en de (bekende donor) krijgt gevoelens voor de kleine.. toen werd ik wakker tranen over me wangen!! Totaal bezweet en helemaal van slag! In paniek!!
Nee na dit, ik wil geen kindje van een andere man dan mijn eigen man! Ik wil met hem mijn leven delen, hij is de vader van ONS kindje..
Ow wat een nacht merrie dit kan iemand me wakker maken... En zeggen het komt allemaal goed!
JA IK KIJK TE VER VOORUIT EN MOET NOG NIET ZO VER OP DE ZAKEN VOORUIT LOPEN, voor nu 2 a 3 maanden wachten 2014 wordt dus echt ons jaar niet!!
Hoe ga je keer op keer met deze teleurstelling om?
Ik en mijn mannetje zijn stapel gek op elkaar en ik zie dan ook geen leven zonder hem! Maar waarom wij? Hebben we niet al ons portie pech en ellende gehad?
Ik ga afsluiten! Ik weet niet of ik de komende tijd veel te vinden ben op BB.. Alles laten bezinken en genieten van mijn mannetje..
AS maandag wordt ik al 30 en mijn enige wens komt niet in de buurt...
Probeer me zelf op te pakken, al gaat dit nu echt heel moeilijk..........
reacties (0)