Ja eindelijk kan ik het van de daken schreeuwen!
IK BEN ZWANGER!!!
Nu iedereen het weet in mijn omgeving, hoef ik er geen geheim meer van te maken.
Ik zit nu op 10+2 en ben 4 juni uitgerekend. Voel me gelukkig over het algemeen erg goed, maar ben wel heel veel misselijk met nog wat andere kleine kwaaltjes. Vind het zo spannend allemaal weer... :-) Marco is ook zooo trots dat ie grote broer wordt en is er al dagelijks mee bezig, echt een kanjer :-)
Vandaag heb ik t op mijn werk verteld, omdat ik al zo begin te groeien (kan t echt niet meer verbergen) en daar werd het ook héél positief ontvangen en daar was ik toch wel een beetje zenuwachtig voor, gezien mijn ziekte verleden.
Afgelopen week uitgebreid gesprek gehad met mijn arts in het ziekenhuis over de infusen die ik om de 8 weken krijg. Deze zijn niet schadelijk voor de kleine, dus daar kan ik ook gerust op zijn en kan zelfs gewoon borstvoeding geven (WHOEHOE!!!). Het is zelfs vele malen schadelijker voor zowel mij als de kleine als ik zou stoppen. Als ik wederom een opvlamming krijg in mijn darmen, wordt ik daar weer erg ziek van, de kleine krijgt geen voedingsstoffen meer binnen (met alle gevolgen van dien...) en als ik dan weer met het infuus zou beginnen slaat hij waarschijnlijk niet meer aan...
Wel blijf ik mijn hele zwangerschap onder volledige controle van een gynaecoloog. Ik had al een indicatie dat ik in het ziekenhuis moest bevallen ivm het grote bloedverlies bij Marco, maar nu door de infusen heb ik geen keuze meer. Vind ik ook helemaal niet erg haha, heb nu bij elke controle een echo :-)
Liefs super gelukkige Davinia :-)!
reacties (0)