En dan zie je twee streepjes

Normaal gesproken ben ik niet zo van de blogs schrijven. Wel van het lezen! Ik kijk dan ook al sinds het prille begin van mijn eerste zwangerschap geregeld op Babybytes. Waarom ik dan nu toch een account heb aangemaakt? Omdat ik de behoefte heb om mijn dag te delen... want wat een gekke dag was dit!

Vriend en ik hebben het er pas over gehad, wanneer gaan we voor de tweede? Bij mij begon het wel weer te kriebelen, voor hem wordt het toch pas concreet op het moment dat het kindje op de borst ligt, dus hij liet de beslissing bij mij. We besloten wat losser om te springen met onze, overigens totaal onbetrouwbare manier van anticonceptie en verder wel te zien waar het schip strand.

Aangezien ons eerste kindje op de 15e is geboren en mijn menstruatie zo rond de 15e, een paar maanden later, weer op gang kwam is het voor mij redelijk overzichtelijk om te onthouden wanneer ik weer ongesteld moet worden.

Bij mijn eerste zwangerschap 'wist' ik direct dat het 'raak' was. Noem het onderbuikgevoel, maar het resultaat heb ik zojuist naar bed gebracht. Ik ging er dus wel vanuit dat ik het deze keer weer zou merken, daarnaast had ik al een week voor mijn NOD last van een verschrikkelijke vermoeidheid, waar ik het hele eerste trimester last van heb blijven houden.

Fast forward naar vandaag; twee dagen overtijd. Kan gebeuren. Ik besluit een zwangerschapstest te kopen, meer voor mezelf ter geruststelling.

Test 1 verzuip ik zo ongeveer in het potje urine. Ik zie een tweede streep verschijnen en knipper verbaast met mijn ogen.

Test 2 dan. Deze doe ik héél kort in het potje urine. Weer verschijnt de tweede streep. Ik pak de bijsluiter erbij. Hoe werkte die testen ook alweer?!

Test 3. Deze moet het duidelijk maken... Ik tel gespannen tot 10 en leg de test neer. Langzaam zie ik een tweede streep verschijnen. Ik kijk om mijn horloge... de vijf minuten zijn nog niet om.

Ik haal diep adem en ga naar beneden, waar vriendlief op de bank zielig ligt te doen. Hij heeft de man flu en voelt zich enorm sneu.

'Ik moet je wat vertellen, geloof ik... En ik hakkel een onsamenhangend verhaal over de 3 testen. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. 'Ben je zwanger?!'
Ik knik beduust: het voelt absoluut niet zo, maar als ik deze testen moet geloven ben ik inderdaad zwanger!