We hebben nog geen uitslag, dus we zitten nu al bijna een maand te wachten. Aardig slopend kan ik vertellen. Inmiddels is wel de verwijzing voor de kindercardioloog binnen voor het Sophia Kinderziekenhuis, dus ik hoop dat we daar snel terecht kunnen. Ergens wil ik ook die hele uitslag niet weten en alles laten zoals het is. Maar dat gaat natuurlijk niet.
Isa is vandaag 8 maanden en het gaat goed met haar! Ze eet goed, is vrolijk en altijd in voor een dolletje.
Door dit hele gedoe ben ik toch wat meer op haar ontwikkeling gefocust, maar volgens mij gaat dat ook prima.
Ze rolt alle kanten op, kan heel even zonder hulp los zitten (en dan kukelt ze om haha), pakt haar eigen stukjes brood en stopt deze in haar oog (hihi), houdt mama de hele dag in de gaten, is wel wat eenkenning op zijn tijd, houdt zelf haar fles vast, doet zo nu en dan een poging om te tijgeren (update: ze kan het!!) en gooit en speelt graag met blokjes en alles wat herrie maakt.
Ze wordt dolenthousiast als ze de kat ziet of als ze door heeft dat mama eten voor haar maakt. Ze kan zwaaien en steekt haar armpjes uit als ze opgepakt wil worden. Bumba is haar grootste vriend.
Ook kan ze best boos worden als ze iets niet krijgt, zoals mijn iPhone of de afstandsbediening. Praatjes heeft ze nog niet echt, ze maakt wel verschillende geluidjes en kan lachen met geluid. Staan vindt ze nog niet echt boeiend en ze is trotse eigenaresse van 4 tanden!
Nou ja, kijk zelf maar hoe leuk ze is ;)




reacties (0)