Vandaag mochten weer eens "gezellig" langs het CB. Gelijk even het hele verhaal verteld en ook dat deze mevrouw dus Isa haar hartruis gemist heeft. Ze ging gelijk luisteren en inderdaad, nu hoorde ze het wel.
Isa loenst en zeker met de wetenschap die we nu hebben, zit dat mij niet lekker. Met zes maanden was de ogentest mislukt, ook vandaag is het weer niet gelukt. Zodra Isa die dokter met het lampje ziet, zet ze het al op een brullen, dus een ogentest kan je dan wel vergeten helaas.
Ik gaf ook nog aan dat ik het idee heb dat Isa met 1 oor niet goed hoort en ook nog niet echt brabbeld, maar daar ging ze nauwelijks op in, laat staan dat ze even naar haar oren keek. Tja.
Ze vroeg of Isa doorslaapt: nou nee, ik ga er regelmatig uit voor speentjes, om haar recht te leggen etc. Nou, toen brak de paniek wél uit: Isa moet doorslapen, ik kreeg een kruisverhoor en of ik met een opvoedkundige wil praten voor tips?
Nu breekt mijn klomp: ik geef aan dat ik denk dat mijn dochter niet goed hoort, ze een hartruis heeft gemist, ze misschien niet gezond is: daar gaat ze nauwelijks op in. Geef ik aan dat ik er wel eens 's nachts uit ga voor een speentje, dan wordt alles uit de kast getrokken. Schiet mij maar lek. Ik snap er echt geen bal van, van die mensen daar.
Ik heb haar ook aangegeven dat als Isa ook het syndroom blijkt te hebben, dat we zelf met het Radboud wel de benodige artsen etc regelen en dat ik dan ook waarschijnlijk niet meer naar het CB kom. Dat vond ze wel prima geloof ik.
Er was ook goed nieuws, voor ons dan: Isa is bijna 72 cm en weegt 9750 gram. Groot en flink dus, wat voor ons een heel goed teken is: kindjes met het ** syndroom (ivm met privacy van onze dochter heb ik de naam van het syndroom weggehaald. Degene die wil weten om welk syndroom het gaat, mag mij altijd berichten) heb. Dus toch. zijn vaak klein en licht. Dus wij zijn erg blij dat haar groei in ieder geval goed gaat en dat geeft ons weer een klein beetje hoop.
Want dat wachten op die uitslag, dat is écht zenuwslopend.
reacties (0)