Bijna 18 weken zwanger

Ik wist dat het zwaar zo worden. Maar zó zwaar, nee dat had ik ook niet ingeschat.

Inmiddels zijn we bijna 18 weken zwanger en krijg ik deze week alvast een soort 20 weken echo. Bij dezelfde vrouw die ontdekte dat Sam overleden was.

2 augustus heb ik de 20 weken echo en ik heb al vanaf het begin iedere twee weken een standaard echo. Al met al loop ik ziekenhuis in en uit, maar alles voor een goed doel. Het liefst zit ik er iedere dag.

Dan ben je ineens de 12 weken voorbij en dan begint het echt. Nu zitten we ook in de "lege" weken: je voelt geen/nog niet zoveel leven en verder nemen je klachtjes wat af. Ik heb een doppler en luister iedere dag het hartje, maar dat stelt maar heel even gerust. Een paar uur later begint het onrustige gevoel weer. En om nou chronisch met dat ding op mijn buik te gaan lopen, nee.

Af en toe raak ik zelfs volledig in paniek en weet ik zeker dat het weer mis is. Dat zijn geen fijne momenten kan ik jullie vertellen.

Ik weet dat ik ook vertrouwen moet hebben dat het dit keer wél goed gaat komen, maar zolang ze niet weten waaraan Sam is overleden, heb ik ook weinig rust.

Tja, en genieten...iedereen zegt dat ik wel moet genieten. Begrijp me niet verkeerd: ik ben ontzettend dankbaar, dankbaar voor dit kleine mensje in mijn buik. Als iemand weet wat een wonder het is, ben ik het.

Maar genieten kan ik helaas niet meer na alles wat er gebeurd is. Zwanger zijn is voor mij een hele zware opgave geworden, met iedere dag zorgen en angst.

Nog een week of twintig...

454 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • trotse~mama

    Nog een week of 20.. de afgelopen weken zijn je misschien voorbij gekropen. Ik hoop dat je heel snel leven mag voelen in je buik. Ook dan zal je vast heel moeilijke momenten hebben.
    Was je maar zover dat je jullie wonder goed en wel in jullie armen mogen houden..
    Sterkte de komende tijd nog meid..

  • mama.van.Hayden.en.Kayla

    Snap je angst meid, het lijkt mij idd ook een hele lange weg! het moment waarop je miss kunt gaan genieten is als je je kleine wonder ook daadwerkelijk in je armen hebt en ziet waarvoor je alles hebt moeten doorstaan miss dat je dan zoeits hebt goh was toch wel fijn. Probeer te genieten van de kleine momenten meid de momenten wanneer je met je doppler zit want dan weet je dat alles goed is en geniet daarvan, van de momenten bij de gyn als je de kleine ziet. Heel veel succes nog en wens je het allerbeste!

    Liefs Cin

  • misssan

    Ik ben ook bang hoor voor de 20 weken echo en wat ze allemaal kunnen vinden. Dat heeft ook met het verleden te maken. Iedereen zegt wel geniet ervan maar op één of ander manier denk ik steeds "ik zal wel weer niks krijgen" Nog 2 weken en dan moet ik brrrr.....
    Niemand mag ook maar iets voor de baby kopen er zijn wel mensen die dat gedaan hebben maar dan word ik best wel kribbig en zeg ik, KOOP NOU NIKS, IK HEB NOG NIKS!!! ZO VRAGEN WE EROM DAT ER OOK GEEN KIND KOMT!!! Gek maar waar zo bang ben ik blijkbaar dat er iets mis zal zijn ook al ziet het er allemaal goed uit...
    Jij schrijft aan het eind, nog een week of twintig. Ik heb mezelf voorgenomen als de 20 weken echo echt echt echt goed is dan ga ik pas geloven dat ik weer een baby krijg! Dat beloof ik mezelf...

  • A21

    Ik leef helemaal met je mee.
    Kan me voorstellen dat je er niet echt van kunt genieten door alles wat er met Sam is gebeurd.
    Heel begrijpelijk. Die angst zit er gewoon. Je hebt wel iets traumatisch meegemaakt.
    Kon je maar een knopje om zetten he?
    Helaas is dat niet mogelijk.
    Ik hoop voor je, dat je snel leven gaat voelen in je buik. En dat dit kindje over een tijdje in je armen mag liggen.
    Wel fijn, dat je nu extra vaak een echo mag laten maken.
    Heel veel sterkte met het doorkomen van de resterende weken.
    Houd ons op de hoogte he?
    Dikke knuffel van Alice & Roan

  • pinky2

    Heel herkenbaar wat je schrijft....in ieder geval over een paar weken voel je leven, hopelijk stelt dat iets meer gerust (maar hopen dat het een megadrukke baby is). En leuke spulletjes kopen helpt ook niet echt hè?
    Ik heb zelf steeds het gevoel dat ik helemaal geen baby krijg aan het einde, dat ik voor niks zwanger ben, heel raar. Moet echt nog wennen aan het idee, en dat met 18 weken. Iedere keer bij de echo denk ik, zit dat in mijn buik? Maar goed, bij mij moeilijke weken nu, bij Lieve ontdekten ze met 19.1 week dat hij dood was en met 19.4 ingeleid. Aftellen tot ik iets voel......
    Sterkte.