Zwangerschap in een notendop

16 maart 2011; De dag dat we de eerste echo hadden.. Jeetje wat is dat spannend.. En daar was ons spruitje dan helemaal in beeld! Wat geweldig om te zien zeg en gelukkig was alles goed.. Ik was die dag precies 10 weken zwanger en de uitgerekende datum zou dan 12 oktober 2011 zijn..

Ondertussen voelde ik me nog steeds heel goed en liep alles op rolletjes in ons huisje..

31 mei 2011; Eindelijk de 20 weken echo.. En natuurlijk van iedereen de grote vraag.. Willen jullie weten wat het wordt.. Nee!! nouja wij wel :).. In eerste instantie wilde we allebei graag weten wat het ging worden, totdat vriendlief ging twijfelen.. Uiteindelijk sloten we een compromis, we zeggen dat we het niet weten, omdat jij het echt echt niet wil weten. Goed idee.. Dus mevrouw vertelde haar verhaaltje wat ze ging doen en toen kwam de vraag.. Willen jullie het geslacht weten? Keken elkaar even aan en zeiden toen volmondig JAA! Daar was Brammetje *zo noemde we onze baby, voor het geval we ons zouden gaan verspreken* weer te zien op het scherm.. Klein drukte makertje! Alles zat er op en er aan! Letterlijk er aan, want het was overduidelijk te zien. WE KRIJGEN EEN JONGEN! 

De weken vlogen voorbij met leuke en minder leuk gebeurtenissen.. Zowat iedereen in onze vriendengroep kreeg de sleutel van hun huisje, helemaal leuk! Er woonde 1 stel getrouwd en wel samen en binnen een jaar woonde bijna iedereen samen. Ook kregen we het blijde nieuws dat m'n vriendinnetje zwanger was! Zo leuk!! 

Toen kwam er een week die ik niet nog een keer wil meemaken. Vrijdagavond kregen we het bericht dat de zus van een vriendinnetje was overleden, dood gevonden en tot nu toe oorzaak onbekend?! Zaterdagochtend belde mijn moeder, m'n overgroot oma was overleden, arme mensje was al eind 90 en ging al een tijd niet goed, maandagmiddag kregen we een sms dat de vader van een vriendinnetje aan de gevolgen van kanker, toch wel vrij onverwachts was overleden en net toen we dachten dat het nu wel klaar was met al die rotdingen, smste/belde m'n zwangere vriendinnetje dat ze bloedingen had, wat uiteindelijk eindigde in een miskraam.. De 3 dagen erna elke dag een begrafenis.. Jeetje wat was dat heftig!

Daarna gelukkig rustige weken. Ondertussen waren we nog steeds niet over een naam uit.. Allebei een heel andere smaak, en bij iedere naam had 1 van ons wel wat.. Lastig dus!! In juli begon ik aan de zwangerschapsgym, wat leuk zeg en natuurlijk heel leerzaam. Gezellige en leuke meiden, elke week weer een kippenhok waar geen woord tussen te brengen was. Iedere maandagavond was weer een feestje hahaha!

Ondertussen was een ander vriendinnetje ook bevallen van een mooie dochter :) Alvast een vriendinnetje voor ons kleine mannetje! Overigens wist nog steeds niemand dat wij wisten dat we een jongen zouden krijgen :).. Geweldig al die reacties van.. Oh ja echt waar je krijgt een meid, ik zie het! Weer een ander vriendinnetje trouwde in augustus, was wel minder leuk en lastig om daarvoor leuke kleding te vinden! Maar ach, ik moest niet zeuren er zat wat moois in die dikke buik verstopt.

1 september 2011; Joehoeee 2 weken vakantie, met aansluitend mijn zwangerschapsverlof! Heerlijk zeg! Lekker rustig aan huisje schoonmaken en van alles en nog wat.. Kortom 5 weken lang overal en nergens geweest.. Wat had ik het druk! Omdat ik me niet meer kon concentreren in de auto reed ik overal heen op mijn fietsje, alleen de boodschappen deed ik nog met de auto!

Als ik terugkijk op m'n zwangerschap heb ik, als ik zo om me heen kijk, echt geen klagen gehad. Het enige waar ik last van had was dat is super moe was, alle weken.. Voor de rest geen kwaaltjes, spugen en noem maar op.. Last van m'n rug had ik wel, maar dat had ik ook gehad zonder m'n zwangerschap. Ik teken ervoor dat een eventuele volgende zwangerschap ook zo verloopt :)..

In de week van 3 oktober had ik besloten rustig aan te doen, want stel nou als de baby zou komen moest ik wel uitgerust zijn! En dat was maar goed ook want vrijdag 7 oktober begon het te rommelen...