Huilbaby

Sorry voor mijn misschien wel te lange verhaal.

Ik hoorde het wel eens vaker van mensen via via
Of van mijn eigen moeder hoe het was een huilbaby te hebben.
Ja voor ik mijn zoon kreeg heb ik er wel eens bij stil gestaan en dacht er vrij makkelijk over
Maar mijn zoon is nu morgen presies 8 weken de eerste week ging perfect alleen kwam ik er toen al wel achter dat mijn partner mij nooit zal helpen met hem ik kon gelijk na de bevalling ook de nachten net pijn uit bed komen rollen om een flesje te maken
Maat goed de 2de week begon hij steeds meer te huilen ja dat doen baby's nou eenmaal dus ja maar de 3de week heb ik echt dagen meegemaakt dat hij echt de hele dag tot snachts non stop huilde,
Ik heb op een avond toen het al 20 uur aan de gang was maar de huisartsenpost gebeld wand ik kon op geen enkele manier hem stil krijgen en troosten hij werd eigenlijk alleen maar bozer
En daar kreeg ik gewoon de opmerking wat vervelend he dat baby's huilen maar dat hoort erbij. Ja dat snap ik dat dat erbij hoort maar niet zo maar goed dus weer naar huis gestuurd.
Ik ben het toen maar gaan aankijken aangezien ze hadden gezecht lichamelijk is het in ieder geval niks gelukkig maar.
Toen hij 5 weken oud was dus toen inmiddels al 3 en halve week met heel erg veel gehuil trok ik het echt niet meer en was op ik moest nog van de bevolking bijkomen die tijd heb ik nooit gehad en slapen eten en drinken was voor mij meer uitzondering dan standaard,
Ben ik met consultatiebureau gaan bellen die wisten er al wel van maar dat er iets moest gebeuren stond nu vast daar kwam ik niet verder mee wand die zeiden ja hij zit nu in een huilpiek hoort erbij dus hup afspraak met de huisarts en daar alles aangegeven ook die vond niks lichamelijks wat ik eigenlijk wel dacht.
Dus ja je word weer naar huis gestuurd en moest gaan inbakeren en rust en regelmaat gaan toepassen zo gezecht zo gedaan, maar mijn zoon wou daar niks van weten en werd alleen maar bozer door het inbakeren met als gevolg helemaal niet meer slapen dag en nacht wakker.
Ik was daar naar 3 dagen toch ook wel echt klaar mee ondanks dat er door de telefoon werd gezecht dat ik het beter kon blijven doen. Kom op waar hebben we het over waarom een kleintje nog bozer maken dan dat hij al is. Maar dus in 3 dagen tijd buiten de slaapjes om wat die boven op mij heb gedaan omdat ik zo moe was dat ik na de voeding hem een boertje moest laten doen gewoon zelf in slaap viel 3 complete dagen bijna niet geslapen.
Toen was ik echt helemaal gesloopt en heb ik nog maals naar zowel consultatiebureau en huisarts gebeld maar werd er gewoon weer aangegeven er is niks lichamelijks waarop ik deze keer heb gezecht ja dat zal allemaal wel maar er is wel iets aan de hand mijn zoon is niet voor niks meer aan het huilen dan wat anders.
Dus ook daar weer niks mee opgeschoten nou had ik afgelopen donderdag zo hoog zitten dat ik uiteindelijk bij mijn moeder heb aangeklopt ik stond echt op het punt in te storten, waarop zei is gekomen en mij heeft geholpen ook zei kreeg hem eerst met geen mogelijkheid stil tot ze hem gewoon op de buik in de box legde en tot mijn grote verbazing binnen een minut stil en slapen, nou ja oke gelukkig en dat heeft hij 4 uur lang zo vol gehouden
Ik was zo verbaasd hij heeft nog nooit zo lang geslapen moet zeggen dat was er daarna ook niet meer bij de volgende dag heb ik het zelf ook geprobeerd en tot mijn verbazing alleen wakker geweest omdat hij de fles wou hebben verder hoorde ik hem niet. Wat een opluchting al hoorde ik hem in me hoofd nog steeds huilen hij kreeg nu rust. Maar ook dan kan ik niet gaan slapen wand zonder toezicht hem op zijn buik laten slapen gebeurt niet.
En snachts blijft een groot drama omdat dat juist de momenten zijn dat ik graag zou willen slapen komt hij niet zo te liggen ondanks dat hij zijn hoofd goed draait en ik zie dat het eigenlijk wel goed gaat ik durf het niet.
Ik ben inmiddels al weer 2 dagen wakker en weet inmiddels niet meer wat ik niet doen of hoe ik iets kan doen.
Zijn er mama's met ervaring die hetzelfde hebben gehad. Of tips zodat ik dat nog kan uitproberen.

1002 x gelezen, 4

In Baby

reacties (17)


  • Grinigrani

    Hier ook een enorme huilbaby gehad, 8 maand lang werd er 14u per dag gehuild

    Ik was kapot, de kleine was alleen stil als ze op mn buik lang ik kon niet eens plassen dan werd ze al hysterisch

    We zijn na een osteopaat geweest en zij heeft haar nekje recht gezet maar ze schrok hoe erg onze kleine huilde

    Ze had een reflux en koemelk allergie

    Nu blijkt dat ze ook een ontwikkelingsachterstand heeft en dat haar hersentjes in de verdrukking komen omdat haar schedel niet meer groeit

    Luister naar je gevoel!! Wij werden overal weggestuurd tot ik zei je gaat nu wat doen want wij gaan niet weg

    Nu worden we eindelijk goed begeleid

    Luister altijd na je gevoel!!

  • Grinigrani

    Hier ook een enorme huilbaby gehad, 8 maand lang werd er 14u per dag gehuild

    Ik was kapot, de kleine was alleen stil als ze op mn buik lang ik kon niet eens plassen dan werd ze al hysterisch

    We zijn na een osteopaat geweest en zij heeft haar nekje recht gezet maar ze schrok hoe erg onze kleine huilde

    Ze had een reflux en koemelk allergie

    Nu blijkt dat ze ook een ontwikkelingsachterstand heeft en dat haar hersentjes in de verdrukking komen omdat haar schedel niet meer groeit

    Luister naar je gevoel!! Wij werden overal weggestuurd tot ik zei je gaat nu wat doen want wij gaan niet weg

    Nu worden we eindelijk goed begeleid

    Luister altijd na je gevoel!!

  • Lama94

    Een huilbaby gelukkig niet. Lijkt mij erg zwaar

    Een buikslaper wel. De eerste weken sliep de jongste op zijn buik op papa. Met vier a vijf weken dacht ik, op zijn buik ik de box onder toezicht. Ik zag dat hij goed zijn hoofd kan wegdraaien dus nu ook de nachten in het ledikantje op zijn buik. Er ligt een topper op van airgosafe met zo'n speciaal hoeslaken. Of zo'n topper werkt zijn de meningen over verdeeld, maar mij geeft het een prettiger gevoel.

    Hij heeft een slaapzak aan zodat hij niet onder het dekentje terecht kan komen. Hij 'tijgert' het bedje al wel door namelijk. Handjes vrij (geen wantjes) zodat hij grip kan hebben als hij dit nodig heeft. En geen dingen verder in het ledikantje hebben liggen.

    Het was even spannend, we zijn er ook zo bang voor gemaakt, maar hier gaat het super!

    Dit artikel zette mijn angst ook beter in perspectief: https://eurolac.net/slaaphouding-slaapplaats-en-wiegendood/

    Een draagdoek of draagzak vond ik bij de oudste erg prettig. Die begon meteen te krijsen wanneer ik hem neerlegde. In de draagzak had ik mijn handen meer vrij en was het minder belastend voor mijn lijf. Hier sliep hij ook in, want ook op de buik wegleggen kon niet.

    Ik hoop dat je wat bruikbare tips hebt gekregen op je blog, ik wens je van harte meer slaap toe en wat stilte in huis.

  • MamaRosali

    Ah wat heftig voor je zeg! Ik zou wel hulp vragen aan je omgeving. Je moeder die overdag wat uurtjes op hem let, zodat jij je bed in kan ofzo. Of iemand die even wat handen uitsteekt in t huishouden.

    En ik zou naar een osteopaat gaan, soms willen ze alleen op de buik slapen omdat er iets niet goed zit.

    En als dat niks uit haalt, proberen zo veilig mogelijk toch op de buik te laten slapen. Wiegje naast je of co-sleeper en er zijn volgens mij wel hulpmiddelen voor. Onze kraamverzorgster zei ooit: als een baby echt niet anders slaapt dan op de buik, tsja dan moet je wat, dan kijk je extra vaak en dan doen we dat gewoon. Niet slapen is geen optie. ooit was er een tijdperk dat alle baby's op hun buik moesten slapen. Daarna op hun zij. De adviezen zijn niet voor niks veranderd, maar er zijn misschien wel een paar miljoen mensen in Nederland die dat als baby hebben gedaan (iedereen boven de 40 ofzo)

  • Paprikaplantje

    Wat hier trouwens enigszins werkte was draagzak en in de krampjes houding eindeloos rondlopen. D.w.z. kindje met de buik op je onderarm ( neus naast je elleboog), en dan lekker tegen je aan houden.

  • Paprikaplantje

    Hier ook een huilbaby, maar ik had het echt niet zonder mijn partner gekund. Ook al sliep ze een hele nacht niet, door het op te delen (hij 4 uur slapen, ik 4 uur troosten en de volgende 4 uur omgekeerd), sliep ik in ieder geval 4 uur per nacht....

    Dus..... goed gesprek met je man, hij moet gewoon helpen, geen excuses, hij MOET gewoon. Jij moet ook niet met een burnout komen te zitten.... Laat hem lekker een nacht doen.

    Als ik jou was zou ik trouwens ook een aerosleep kopen en er lekker naast gaan liggen....

    Je moet ook een beetje pragmatisch blijven, jij moet ook slapen namelijk.

  • Sharon

    Agh lieve mama, wat onwijs zwaar. Ook jij bebt je slaap nodig.

    Osteopaat is ook mijn eerste advies en voor jezelf kijken of wellicht je vandaag nog ergens even samen met baby kan zijn en je eigen rust kan pakken. (Het cirkeltje doorbreken).

    Oh en die vent van je bij grofvuil, wat een eikel zeg.

  • Moedervanprinses

    1. Lekker op zijn buikje leggen

    2. Ostheopaat bellen en gaan

    3. Gesprek met je man. Samen een kind dus samen de lusten en de lasten

  • Mommyx3

    Waarom wou je met zo een vent een kind ???

    Ik zou hem toch op zijn buikje laten slapen. Zijn ledikant misschien naast jou bed zodat je hem toch goed in de gaten kan houden.

    Mijn 1e was ook een Buikslaper. Ik werd Af en toe wakker en keek ik of hij nog goed lag.

  • Cynthiavu

    Ik wou dat ik dit inderdaad eerder wist hij was totaal het tegenover gestelde.

    Heb jij toen nog wel iets van een aerosleep er in gehad of gewoon zo gedaan?

    Ik zit er namelijk ook heel erg sterk aan te denken hem gewoon zijn gang te laten gaan omdat hij dat fijn vind.

    Maar merk wel dat ik er zelf denk ik nog wel het meeste bang ben dat er iets gebeurt

  • Mommyx3

    Wat erg voor je zeg!! Ik hoop dat hij gaat inzien dat hij zo niet goed bezig is en als hij niet veranderd dan zou ik voor je zelf en de kleine kiezen. Hij is nu geen toegevoegde waarde in je leven en zo hoort het ook niet te gaan!

    Ik heb het zo gedaan. Overdag als hij sliep was ik bij hem , hij sliep dan of in de box of in de kinderwagen en kon ik hem in de gaten houden. Savonds lag hij met zijn ledikantje naast mij dus ik werd vaak wakker en keek dan even of hij goed lag. Maar toen de tijd wou hij ook heel graag in mijn armen slapen dus weinig slaap gehad in die tijd voor mij 😆

    Wat je kan doen is overdag hem op zijn buikje laten slapen en “wennen” de risico is het grootst bij zogenaamde ‘onervaren buikslapers’: baby’s die voor het eerst op hun buik slapen. Dus als je hem overdag al op zijn buikje laat slapen met jou toezicht is het in mijn ogen wel veiliger. Maaar ik ben een gevoelmens. Als jou gevoel zegt ik vind het eng niet doen dan zou ik daar naar luisteren en altijd onthouden dat dit een fase is het komt het goed 😊

  • Mamaaatje

    Ik zou met je zoontje naar een osteopaat gaan..een die gespecialiseerd is in baby's

  • SharJ

    Ik heb hier zelf geen ervaring mee maar een vriendin van mij had dit ook.

    Allereerst zou ik je partner uit bed trappen! Het is toch ook zijn kind kom op zeg! Ik snap echt wel dat hij moet werken maar jou 3 nachten wakker laten is niet menselijk! Een kind krijgt je samen!

    Ten 2e haar zoontje is ook een buikslaper, net zoals dat zij is. Er zijn volgens mij gadgets die je bij het kindje kunt leggen waarbij als er iets mis is je een melding krijgt. Misschien geeft dat je wat meer rust.

    Bij een andere vriendin hebben al haar kids op hun buik geslapen(4 kids) en nooit wat gebeurd.

  • Cynthiavu

    Ik heb inderdaad al veel over zulke dingen gelezen een nanycare ofzoiets in combinatie met earosleep maar ook dan kom je weer dingen tegen dat het ook dan alsnog absolut niet mag terwijl dat wel de enigste manier is dat hij rust heeft. Ik ben namelijk al een zoon verloren en zou er niet aan moeten denken dat hem iets overkomt omdat ik hem op de buik heb gelegt.

    En over zijn vader ja ik weet niet eens wat ik er op moet zeggen weet alleen dat ik zogenaamd nog een kind wou en hij niet dus ik nu ook alles maar moet doen.

  • SharJ

    Dan begrijp ik je zorgen, dat lijkt mij het ergste dat je als ouder kunt overkomen.

    Ik zou gaan googlen, je bent niet de enige met een buikslapertje en misschien hebben ze goede tips voor je 😊 waardoor je het meer kunt loslaten en je zelf ook meer rust krijgt.

    Een relaxte mama geeft goede energie voor een relaxt kindje 😘

  • Assiral

    Ik zou eerst maar eens een goed gesprek met je man gaan voeren zodat jullie dit kunnen afwisselen. Wat is dit voor iemand? Dit is voor jou zo niet te doen!

    Ben je al eens met je zoon bij een osteopaat geweest?

  • Cynthiavu

    Dat heb ik zeer zeker heel erg vaak geprobeerd maar krijg dan te horen dat ik het wou dus ook alles moet doen.

    Nee daar ben ik nog niet met hem naartoe geweest daar ga ik me dan eens even beter in verdiepen.