Windei

Helaas vorige week woensdag te horen gekregen dat het vruchtzakje leeg is. Ik was toen 10,5 weken zwanger. Wat voelden wij ons besodemieterd zeg. Al 7 weken lang hecht je je aan het humpie in je buik, en dan blijkt er niks te zitten! Je houd wel in je achterhoofd dat het mis kan zijn. Ik heb ook al die weken geroepen: eerst zien, dan geloven! Alsof ik het al voelde! Ik wilde ook niks kopen, tot na de echo. Mijn vriendin zei: kom op, we gaan naar Babypark, maar dat voelde nog niet goed. Bizar hè?

Dus ook 4 kilo voor jan l*l gegroeid. Ik walg op dit moment van mijn lichaam, terwijl ik zo trots was op mijn beginnende buikje! Morgen wordt het weggehaald onder narcose. Ik zie er tegenop, maar kijk er toch ook naar uit. Want dan kunnen we weer vooruit kijken.

We moeten nu ook een soort 'resetten'. Alle plannen die we hadden, worden in 1 klap weggeveegd. De planning voor de babykamer en zo.

We gaan vol goede moed verder na woensdag. Helaas moet je eerst nog even een time-out houden, maar daarna gaan we er weer voor! Wat ik jammer vind, is dat ik nooit meer zulke onbezorgde weken zal hebben tot de echo zoals afgelopen weken.

We duimen dat ik weer snel zwanger zal raken!