Man laat zich steraliseren

Hallo mama's, mama's to be en alle andere leden,


Mijn laatste blog van bijna een jaar geleden ging over een derde kindje. We zijn gezegend met twee gezonde kindjes. Mijn wens voor meer kinderen is groot, maar ik wist dat Ray (mijn partner) geen kinderen meer wilt. 


Nu zei hij ineens, 3 weken terug denk ik zo: 'maak maar een afspraak voor een steralisatie,'. Dit kwam best wel als een klap. Ik weet dat hij geen kinderen meer wilt, maar er was altijd een sprankje hoop. Nu is dat ineens ook weggeblazen. Begin oktober heeft hij de afspraak al staan. Ik wil hem hierin ondersteunen, want dat is wat ik al aanstaande vrouw moet doen. Maar eigenlijk ben ik het er niet mee eens. Niet alleen omdat ik nog een kinderwens heb, ik denk namelijk dat ik dat altijd zal houden, maar vooral ook omdat hij 31 is. Ik ga ervanuit dat wij samen oud worden. Maar stel het gaat toch mis, realistisch blijven is niet moeilijk, we gaan uit elkaar of misschien overlijd ik wel aan het een of ander, dan kan hij ook niks meer. Nu is hij heel duidelijk dat hij absoluut geen kindjes meer wilt. Maar toch...


Volgend jaar juni gaan we trouwen. Ik vind het moeilijk. Ik hou van Ray, van ons gezinnetje samen. Maar het doet me pijn dat ik geen kindje meer zal krijgen. Ik zie alleen maar oplossingen voor de problemen die worden opgegooid door Ray, waarom er geen derde komt. En ik vind het ook niet meer als normaal dat die keuze niet alleen bij mij valt, echt niet. Maar het lijkt alsof mijn gevoel in deze verder geen plek heeft.


Ik moest dit gewoon even typen. Om mezelf ervan te overuigen dat ik het ook kan relativeren. Ik wéét waarom hij niet meer wilt. Ik wéét dat het niet meer gaat gebeuren. Misschien dat het uittypen van deze gedachten helpt om het los te laten.


Het is klaar. Het moet goed zijn. Vanaf oktober is alle hoop weg, dus hopelijk is er dan ook geen plaats meer voor mijn wens. Kan ik het in een doosje stoppen, die ik nooit meer open ga maken.


Fijne avond nog dames. Moge al jullie wensen uitkomen.

2671 x gelezen, 5

In Overig

reacties (44)

1 2



  • Manon3

    Lastig. Vind hem nog vrij jong om zo een definitief besluit te maken, maar snap wel waar het besluit vandaan komt als hij zeker geen derde wil (of tweede wilde in het verleden). Waarom gaan jullie niet voor een optie zoals de spiraal, die je jaren lang in hebt. Dan is er geen gedoe van de pil vergeten, maar wel zekerheid dat er geen kindje meer komt. Zou zo zonde zijn als hij zich over 5 a 10 jaar nog bedenkt. Dan zou de sterilisatie weer ongedaan gemaakt moeten worden en dat is ook niet niets. Vind trouwens ook niet dat je hem hierin moet steunen, omdat je zijn vrouw (to be) bent. Het lijkt me dat hij weet dat jij een derde zou willen dus dan mag je ook best uiten dat je er moeite mee hebt dat hij voor zo een definitief besluit wilt gaan. Dan kan hij nog steeds beslissen het wel te doen, maar wat beter jou ondersteunen met het verdriet van geen derde.

  • noemmijmaarmama

    Ik vind het knap hoe je hierin staat. Dat je hem zo wilt steunen en ook realistisch bent dat er misschien geen 3e kindje komt als hij dat niet wilt. Het is alleen jammer dat hij voor zo’n definitieve optie wilt gaan. Wellicht kunnen jullie nog alternatieven bespreken? Ik lees ook dat je de pil slikt maar niet heel nauwkeurig, ik kan me voorstellen dat hij daarom wat zenuwachtig wordt. Maar zou een spiraal geen mogelijkheid zijn? Dan ben je 5-10 jaar beschermd, hebben jullie er voorlopig geen omkijken naar en hoeft het gesprek er ook niet over te gaan, maar is de beslissing wat vrijblijvender. Praat je tegen de tijd dat de spiraal eruit moet, of jouw wens heel erg groeit, er samen nog eens over. Misschien is hij met een betrouwbaar alternatief wel tevreden en kunnen jullie er (voorlopig) samen achter staan?

  • Wegaanvoor3

    Zolang er twijfel is zou ik nog wachten! Wij dachten ook een compleet gezin te hebben, 2 kinderen, 1 van 10 en 1 van 7, en we hebben nu toch besloten voor een 3e te gaan. Ben nu 10 weken zwanger. Mijn man die vroeger zei geen3e te willen is nu over the Moon en begon er zelf over

  • YeYa

    Hier ook zo'n man.

    Nee geen 3de, echt niet.

    En nu...... balen omdat het deze ronde niet is gelukt.

    Zodra ik zwanger ben of de klekne er is, dan gaat hij naar de arts.

    En zoals hij zelf zegt: jij ( ik dus) heb de afgelopen jaren al vele onverwachtte operaties gehad. En daarom doet hij het.

    Terwijl hij al jaren roept denk maar niet dat ik de knip laat zetten.

  • Wegaanvoor3

    Zolang er twijfel is zou ik nog wachten! Wij dachten ook een compleet gezin te hebben, 2 kinderen, 1 van 10 en 1 van 7, en we hebben nu toch besloten voor een 3e te gaan. Ben nu 10 weken zwanger. Mijn man die vroeger zei geen3e te willen is nu over the Moon en begon er zelf over

  • La_Luz

    Oei dat is lastig. Ik vind het niet kunnen dat hij zonder overleg met jou de beslissing neemt. Wij hebben thuis dezelfde discussie alleen over een vierde. Mijn man wilt zich niet laten steriliseren voordat we allebei achter die beslissing staan. Terwijl ik soms denk, misschien moet hij het maar laten doen zodat ik op die manier mijn wens kan gaan afsluiten. Maar ook dat moet in mijn ogen wel in goed overleg gaan! Anders komt het vroeg of laat een keer terug in de vorm van verwijten oid.

  • Juno88

    Zo lang er twijfel is niet doen! Mijn man gaat zijn sterilisatie ongedaan laten maken. Na de 3e huilbaby vanuit emotie besloten dat het klaar was. De jongste is nu 4 en we willen dol graag een 4e kindje.

  • 3-musketiers

    Zoals ik het lees heb je altijd geweten dat hij er maar 2 wilt, en als andere dan zeggen je moet met hem praten, tussenweg etc hier ben ik het niet mee eens, je hebt dit geweten en zoals jij zelf zegt moet je hem hierin steunen.

    Sterkte met het verwerken ermee

  • lisa-gammon

    Wij hebben ook 2 kindjes dicht op elkaar gekregen, daarna jaren geen kinderwens maar nu ze 7 en 8 zijn kwam de wens toch weer zo sterk dat we voor een 3e zijn gegaan ( nu 26 weken zwanger) jullie kindjes zijn nog zo jong en jullie zelf ook, het kan heel goed zijn dat over een aantal jaren er toch weer een kinderwens ontstaat...

  • N22

    Begrijp ik het goed dat je na 4 maanden weer zwanger was van 2e kindje? Kan het zijn dat hij zo een beetje reageren omdat hij het zwaar vindt? Ik bedoel maar dat het misschien tijdelijk is dat gevoel bij hem? Jullie kindjes zijn ook nog zo jong 3 en bijna 2 . Stel dat jullie strax getrouwd zijn en de kids zitten op school en hij het in een keer heel anders ziet en voelt. Ik ben bang dat het gevoel bij jou dan juist meer gaat groeien en het nog leger aanvoelt. Ik zou echt zeker heel eerlijk zijn over je gevoel voordat het te laat is. 31 is ook nog zo jong, de kindjes zijn nog zo klein en dan al zo heftige beslissingen nemen. Als jij nog aan de pil bent of iets dan kunnen jullie dat toch uitstellen. Mocht hij het over paar jaar nog zo zien dan kan zo een ingreep toch altijd nog.

  • Colourless

    Het is ook zwaar. Ik heb zelf lange tijd met depressieve gevoelens rondgelopen, omdat het zo zwaar is. Hij wilde echter al geen tweede kindje, ik was inderdaad snel weer zwanger door een fout met de minipil, maar dat was dus al een hele spannende tijd. Ik ben aan de pil, maar vergeet er wel eens een, dus hij vind het een te groot risico. Maar hij zegt echt geen kindje meer te willen, en een van ons zal toch de mening van de ander moeten accepteren, denk ik zo. Dank je wel voor de reachtie.

  • Nog-even!

    Hij doet nu hetzelfde als wanneer jij in je eentje zou beslissen geen anticonceptie meer te gebruiken: zou hij dat accepteren?

  • Colourless

    Nee, natuurlijk niet. Maar het is niet dat hij 'gewoon' beslist heeft. Hij heeft het me wel van te voren gezegd. En ik weet al lange tijd dat hij geen kindje meer wilde. Misschien was ik daar niet helemaal duidelijk in. Ik was nog al emotioneel toen ik deze blog typte. Dankjewel voor je reactie('s)!

  • Maamiii1985

    Ik ben het met Nog even eens , je beslist samen en niet alleen.

  • Mama-van-7-wondertjes

    zoiets beslis je samen vind ik,Je moet met hem gaan praten gevoel wat jij hebt hoe moeilijk jij dit vind.

    Je wilt hem steunen maar hij net zo.

  • Colourless

    Maar is dat echt iets wat je samen moet beslissen? Hij zei mij bij de tweede dat ik maar een abortus moest laten plegen, als eerste reactie. Ik heb toen ook gezegd: 'mijn lichaam, mijn keuze'. Moet ik zijn keuze dan niet ook accepteren? Hij wilt niet meer, dus onderneemt hij actie. Ik snap je punt wel hoor, maar hij weet mijn standpunt en ik de zijne, een van ons zal (helaas) moeten toegeven. Misschien zeg ik na een derde wel dat ik er tóch nog een wil, mijn gevoel was ook vrij plotseling na de tweede. Ik zei namelijk altijd twee kinderen te willen. Dan zitten we weer met een zelfde discussie. Dank voor jou reactie!

  • Mama-van-7-wondertjes

    Mijn verloskundige zei altijd als je heel erg het gevoel hebt om nog een kindje te krijgen. dan overwint het gevoel dus ook vaak

  • Salamandertje

    Wat naar dat hij in zijn eentje deze keuze maakt... Ik hoop dat jullie hier nog samen over kunnen praten... 31 is nog wel jong en zeker ook omdat jij nog een kinderwens hebt...

  • Colourless

    Maar moet hij dan het feit dat hij geen kinderen meer wilt voor mij aan de kant schuiven. Het gaat beide kanten op. Een van ons zal moeten toegeven, helaas. Dankjewel voor de reactie.

  • Salamandertje

    Jullie zijn nog relatief jong. Er kan voorlopig ook nog een andere anti conceptie gebruikt worden totdat jullie samen op 1 lijn zitten...

    Ik wilde 10 jaar lang geen kinderen en toen wilde ik het toch een kans geven omdat mijn vriend echt een hele grote kinderwens had. En nu ben ik ook heel blij met mn meisjes. Denk dat het echt belangrijk is dat jullie samen achter de keuze staan...

  • Mykha

    Ik vind het nogal een keuze zeg! Zeker als je straks getrouwd bent... die beslissingen maak je samen. Heb je duidelijk laten merken dat je dit echt heel erg moeilijk vind en er eigenlijk niet achter staat? Kan hij niet nog 2 jaar wachten zodat jullie iets meer de tijd hebben om er over na te denken? Jullie zijn inderdaad nog heel jong... mijn vader heeft het laten doen na 4 kinderen (al ruim20 jaar geleden) en heeft tot op de dag van vandaag spijt zegt hij.

  • Nog-even!

    Het kan echt vervelende gevolgen hebben, deze ingreep

  • Colourless

    Lastig voor je vader. Lijkt me erg vervelend. Maar dat is dus ook een deel van mijn punt. Hij is 31. Nog een puppy, haha. We hebben er wel eens over gepraat. Maar wie ben ik om te zeggen: 'je mag niet' terwijl een van ons zal moeten toegeven. Wie zegt dat ik na een derde wel klaar zou zijn? Dankjewel voor je reactie.

  • Maamiii1985

    100% eens met Mykha

  • Mamavanmeisjee

    Je hebt 2 lieve kindjes. Tuurlijk mag jij aangeven dat je een 3e wil hij mag aangeven dat hij het gezin compleet vindt. Hij is hier blijkbaar echt heel duidelijk over en ik denk dat je het "moet" accepteren, maar vertel je gevoelens wel aan hem...anders komen hier nog ruzies over en dat wil je niet. Uiteindelijk moet 1 van de 2 toegeven aan de ander....helaas

  • Colourless

    Zo had ik er nog niet over nagedacht. Het is inderdaad zo dat een van ons moet toegeven. Ik ben ook superblij met mijn twee kinders, maar vind het te definitief om te zeggen dat er geen derde meer komt. We zijn nog jong en misschien verdwijnt mijn wens niet. Wat dan? Maar wat als er toch een derde zou komen en ik wil er toch nog een? Dat is natuurlijk de andere kant. Moeilijk. Dank voor je reactie.

  • Jojo91

    Ik vind helemaal niet dat je hem hoeft te steunen in zo'n definitieve keuze die invloed heeft op jullie beiden. Ik zou het er nog even goed over hebben samen. En proberen af te spreken dat jullie het nog wat meer tijd geven totdat jullie er beiden meer aan toe zijn.

  • Colourless

    Ik zal zeker vragen voor meer tijd. Misschien kan ik me er dan makkelijker bij neer leggen. Aan de andere kant: hij geeft hiermee duidelijk aan dat het voor hem klaar is. Wie ben ik om dan te eisen dat hij het een kans geeft, als hij de zekerheid heeft geen kind meer te willen, met mij of een andere vrouw. Dankjewel voor je reactie.

  • Barbamammie79

    Oei... ik vind dit soort keuzes wel.iets waar beiden in een relatie achter moeten staan. Deze keuze mag iemand niet alleen maken vind ik.... in het gesprek met de uroloog zal deze hier ook echt wel naar vragen... hoe zijn partner dit vindt...

    Ik zou echt een gesprek met hem aan gaan... Ik zou me echt heel naar voelen als mijn man dit gewoon maar even beslist... is niet zomaar wat.

  • Colourless

    Hij heeft een gesprek met de huisarts gehad. Weet niet wat hierin besproken is, was een telefonisch gesprek. Bij de uroloog was het meteen een afspraak voor de ingreep. Gewoon even beslist, ik weet niet of dat correct verwoord is. Hij heeft het van te voren aangegeven en ik weet al lange tijd dat hij geen kinderen meer wilt. Dit zei hij al na de eerste. Het is lastig, maar niet onverwacht. Een andere reactie zegt dat een van ons moet toegeven aan de ander. Misschien moet ik dat in dit geval zijn. Dankjewel voor jou reactie.

  • Nog-even!

    Ik vind het heel raar dat hij dit in zijn eentje beslist... Wat had hij gedaan als jij geen kids had gewild en jij, zonder er samen achter te staan, je had laten steriliseren? Praat daar eens samen over. In een relatie kun je toch nooit op die manier de deur voor iemands neus dichtgooien? Ben jij wel duidelijk genoeg geweest over jouw verlangen? Ik vind dat jij hem hierin niet hoeft te steunen. Hij steunt jou al helemaal niet, lijkt het nu... Een sterilisatie kan trouwens erg pijnlijk zijn (mijn man viel naderhand 3 keer flauw van de pijn en hij is geen miepert). Mijn man heeft nog een jaar pijn bij het fietsen gehad en zoveel jaar verder, voelt het nog steeds anders dan voor de operatie... Het is geen grapje, maar een serieuze operatie...

  • Colourless

    Ik heb de deur ook voor zijn neus dichtgegooid toen ik zwanger was van de tweede. Hij zei meteen: 'laat maar weghalen,' toen heb ik ook net zo hard teruggegooid 'mijn lichaam, mijn keuze'. Komt dan op hetzelfde neer, niet? Zijn we uiteindelijk ook prima uitgekomen, naar veel gesprekken van ons beide. Hij is heel duidelijk dat hij geen kinderen meer wilt, niet met mij, of met iemand anders (mocht er iets gebeuren). Wat een vervelende gebeurtenis voor jou man (en dus automatisch ook voor jou).

    Ik wil alleen zeggen, ik moet ook realistisch blijven in wat ik van te voren al wist. Hij wilt nu eenmaal geen kinderen meer. Dan kan ik hoog en laag springen, maar ook die keuze is een keuze die je samen moet maken. Hij of ik zal overstag moeten gaan. Betekend niet dat ik het niet erg moeilijk vind. Maar stel, ik krijg een derde, ben ik dan wel compleet? Wie weet begint de discussie dan weer overnieuw. Nogmaals bedankt voor jou reactie(s).

  • Nog-even!

    Nee, in geval van een zwangerschap die er al is ligt het wat mij betreft anders: hij was erbij toen die ontstond. Ik begrijp jouw gedachte... Jij hebt voor iemand gekozen die zo in elkaar steekt en daar moet jij mee dealen, bedoel je denk ik? Snap ik hoor. Mijn beeld van een relatie is alleen in die zin anders, dat mensen gaandeweg kunnen veranderen en dat communicatie bij een relatie hoort. Rekening houden met wederzijdse gevoelens... Daar hoort eenzijdig zo'n belangrijke keuze maken niet bij, wat mij betreft. Maar blijkbaar kun jij daar wel mee leven?

  • Taartje

    Oh lieve meid, ik deel je gevoel.. Howel mijn partner er nog niet 100% zeker van is, is hij wel 80% zeker dat er geen derde meer komt..

    Ik heb ook geen idee hoe ik dat een plekje ga geven.. Voor nu denk ik er niet teveel aan.

    Maar bij jou is het helaas anders.. :( hoe knap dat je zo mee kan gaan in een eventuele toekomst van jou partner alleen, hoe het dan misschien kan zijn.. En hoe lief van jou dat je hem hierin wil steunen. Denk alleen ook aan jezelf. Daarmee bedoel ik niet dat je je zin moet door drammen maar dat je het, zoals je het nu beschrijft, ook neerlegt bij man lief. Lieverd, succes met alles! Ik hoop nog een vervolg te lezen...

  • Colourless

    Ik weet niet of ik mijn hart ooit gevuld krijg met genoeg kindjes. Misschien wil ik na de derde toch plots een vierde enzovoorts. En dat is ook geen goede situatie, voor mij en voor de kindjes dan niet. Ik moet een plaatsje vinden. Het komt vast goed, moest even mijn gevoel eruit typen denk ik. Dankjewel voor je reactie :)!

  • Juno88

    Geef hem de tijd. Mijn man wilde absoluut geen 4e en is 3 jaar geleden gesteriliseerd.. Vrijdag staat de afspraak voor intake bij de uroloog, we gaan toch nog een poging wagen;) Hij voelde dat mijn gevoel veeel sterker was dan het zijne.

  • Caroline27

    Ik zou ook je gevoel in hier uitspreken dat je hem begrijp dat je toch erg moeilijk vind dat je toch wel graag 3e had gewild.

  • Colourless

    Dit is uitgesproken naar hem toe. Maar een van ons zal toch zich bij de mening van de ander neer moeten leggen. Dank voor je reactie.

  • Sharon

    Relativeren, zo dacht een collega van mij ook...en zijn tubes zijn toch weer aan één gegroeit.. gebeurd vaker...

    Maar goed anderzijds, hij is hier wel duidelijk in dat het voor hem klaar is, maar weet hij ook ECHT hoe jij je hierbij voelt?

  • Colourless

    Hij wilde na de eerste al geen tweede meer. Dus de tweede was al eigenlijk niet helemaal de planning. Hij houdt van allebei de kleintjes, maar hij had zelf nooit de keuze voor een tweede gemaakt. Dus ik weet zijn standpunt en hij weet mijn standpunt net zo goed. Maar dat mijn gevoel veranderd is, mijn wens veranderd is, betekend ook niet dat ik mijn zin persé moet krijgen denk ik zo. Ik wilde eerst maar twee kindjes, die heb ik ook gekregen. Ik heb hem na het maken van de afspraak, duidelijk gezegd dat ik er niet achter sta maar hem altijd zal steunen. Een van ons zal moeten toegeven, zoals hierboven een reactie ook zegt. Ik moest even mijn gevoel uitschrijven. Dankjewel voor je reactie!

  • Sharon

    Logisch lieverd! Tuurlijk en daarvoor zijn we hier ❤

    Het is gewoon even kut I get it.


1 2