Een aantal maanden terug schreef ik al eens een blog hier over de keuze borst of flesvoeding. Een keuze waar ik lang over heb nagedacht en ik nu toch een besluit in heb genomen.
Bij mijn eerste zwangerschap wist ik het gelijk, mijn dochter gaat borstvoeding krijgen. Ik had er veel over gelezen, had alle vitamines, compressen in huis en een kolf apparaat had ik al aangeschafd. Bij de kraamzorg had ik aangegeven dat ik graag iemand wou die me goed kon helpen bij de borstvoeding. Ik zag het al helemaal voor me dat ik lang borstvoeding zou gaan geven.
Toen mijn dochter geboren was ging dat de eerste dag ook goed. Ze dronk goed, hapte goed aan & ik had melk genoeg. Ik moest na 2a3 dagen wel wat bijvoeden. Dat mocht ik doen met een spuitje afgekolfde melk. Dit omdat ze net niet genoeg aan kwam. Vanaf dag 3 beleefde ik een stuk minder plezier eraan. Mevrouw had een enorme zuigkracht wat mij vreselijk veel pijn deed. Volgens de verloskundige en kraamzorg deed ik het aanleggen prima, dronk ze goed, kwam ze na het bijvoeden ook genoeg aan. Alleen deed het mij zo vreselijk veel pijn. Het ging niet over en werd alleen maar erger. Aan het eind van mijn kraamtijd zeiden zowel de kraamverzorgster als de verloskundige dat de pijn wel weg zou gaan.
Maar dat gebeurde niet. Op dag 10 zag ik zo vreselijk tegen het voeden op en had ik zo'n last van pijn dat ik besloot te stoppen. Mijn dochter deed het op flesjes net zo goed & ik was van de pijn af. Ik keek niet meer tegen de voedingen op en voedde weer met plezier. Ik heb nooit spijt gehad van het feit dat ik toen met borstvoeding gestopt ben.
Toen ik zwanger was van mijn zoon is er een klein twijfel moment geweest wat ik zou doen met voeden maar al snel besloot ik weer voor borstvoeding te gaan. Deze keer deden vanaf het begin mijn tepels zeer. De kraamverzorgster regelde voor mij een tepelhoedje en dat hielp wel iets, maar de pijn bleef. Ook hem moest ik weer iets bijvoeden. Kolfen deze keer zoveel pijn dat hij bijvoeding kreeg via de fles. Na mijn kraamweek ben ik eerst nog door gegaan met borstvoeding en bijvoeden hoefde niet meer.
Wel bleef ik pijn houden bij mijn tepels, of ik nu met of zonder tepelhoedje aan het voedde was. De pijn was wel wat minder als bij mijn dochter, mijn zoon had niet zon sterkte zuigkracht als zn zus gelukkig. Wel kwam meneer heel vaak. Overdag om de 2 uur, savonds kwam die een paar uur achter elkaar ieder uur. Hij was die uren ook ontroostbaar. Snachts kwam die ook om de twee uur. Ik had toen heb cb al is gebeld, volgens hun deed ik alles goed. Ik deed ook niks anders dan tijdens de kraamweek maar toch hield ik dit niet lang vol.
Op dag 13 heb ik besloten te stoppen met borstvoeding. Ook hij deed het meteen super op de fles, liet meer tijd tussen de voedingen, de avonden en nachten gingen beter. Zelf ruste ik meer uit en merkte dat het een hoop stress wegnam.
Bij de oudste twee heb ik het geprobeerd en eerlijk is eerlijk, als ik kijk na de stress die het me bezorgde kies ik deze keer toch voor flesvoeding.
Ik wil genieten van de voedingsmomenten, ik wil geen stress. Misschien zijn der mensen die vinden dat ik het moet proberem, zelf voel ik me het beste bij deze keuze.
En het leuke eraan? Grote zus en broer kijken uit naar het moment dat ze hun babyzusje de fles kunnen geven en zelf vind ik het een fijn idee dat ik nu vanaf het begin de nachtvoedingen met mijn man samen kan doen.
De keuze borst of flesvoeding is een keuze die een ieder voor zichzelf moet maken, een keuze waar een ieder zich fijn bij moet voelen. Ik vind het jammer om soms de discussie over dit onderwerp te zien. Tenslotte wil iedereen het beste voor haar kind.
Hier dus de keuze flesvoeding die voor mij het beste voelt. Gezien het feit dat mijn andere twee kinderen ook gezond 'groot' zijn geworden met voornamelijk de fles heb ik er alle vertrouwen in dat dat nu ook goed gaat komen :)
reacties (0)