Deel 2: Het is weer van dat

< Deel 1: Een nieuw leven?

Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde, denken we dat ik terug zwanger ben. Die maandag, ook al waren we niet alleen thuis, heb ik heel vroeg in de ochtend mijn testjes bovengehaald. Tien seconden in een glas met urine en dan vijf minuten wachten... Zoals iedereen die vol spanning wacht op het verschijnen van de streepjes wel weet, zouden die vijf minuten evengoed vijf uur kunnen zijn. En dan was het tijd...

En ik weet het nog niet. Ik denk een héél licht tweede streepje te zien maar ik vraag me af of het niet ijdele hoop is. Dan toch maar met het testje naar boven naar mijn man. Geen verrassing voor hem dit keer. Maar ja, hij wist toch al dat ik over tijd was...
Hij zag ook een heeeeel erg licht streepje... Zou het dan toch?

Volgens de handleiding moest ik terug drie dagen wachten voor het nog eens te proberen. Dan zou ik een week overtijd zijn. Drie dagen mijn gedachten wat kunnen verzetten door hard in ons huis te werken; ramen uitslopen, latjes hangen aan de plafonds, oud stucwerk wegbreken, schoonmaken en nog een hoop ander zwaar werk. En dan was het donderdag ochtend. We zouden die ochtend vertrekken naar Duitsland om te gaan helpen op Gamescom maar toch nog even snel een testje gedaan. Buiten het feit dat ik al een week overtijd was, was het duidelijkere tweede streepje een extra bevestiging.

We zijn terug zwanger!

Met een kleine die begint te proberen stappen en de wijde wereld nog meer te ontdekken, en die juist in een lastige periode zit, vraag ik me soms wel af waar we aan begonnen zijn. Met de grote verbouwing en het feit dat we bij mijn schoonmoeder wonen er nog eens bij, verklaar ik ons goed zot. En toch is dit wondertje ook gepland. En het grappige is, is dat het dit keer even snel als bij Luci is gelukt; twee keer ongesteld en het was raak. Al hoop ik dat we dit keer toch niet hetzelfde traject gaan afleggen... 

Volgende week maandag een afspraak gemaakt bij de huisarts voor wat bloedonderzoeken. Ik wil onder andere weten of ik nu wel of niet ooit de wind/waterpokken heb gehad. Niemand van mijn familie die het nog weet. En de 24ste bij mijn gynaecoloog voor onze eerste echo. Ik ben benieuwd hoe lang ik het verborgen ga kunnen houden voor mijn schoonmoeder...