Dikke domper dit weer

🌧️ Soms vraag ik me af… wanneer kan ik weer echt positief zijn?
Wanneer kan ik weer uitkijken naar leuke dingen, zonder dat alles om ziekte en zorgen draait?

Iedereen die mij volgt weet dat mijn man een zware operatie van maar liefst 10 uur heeft gehad. Je hoopt dan dat het herstel de volgende stap is — maar het valt allemaal zo zwaar.
Hij is inmiddels thuis, maar eten blijft lastig. Alleen vla, Nutridrink of gepureerde maaltijden lukt een beetje. Zijn hals is nog open, hij heeft veel pijn, en er komt elke dag thuiszorg langs. Toch… héél langzaam gaat het de goede kant op. 💪

Van de week hadden we een gesprek in het ziekenhuis, en toen kregen we te horen dat de kanker is uitgezaaid naar de lymfeklieren. Van de 12 waren er 5 niet goed. Ze zijn verwijderd, maar omdat het is uitgezaaid, moet hij nu toch nog chemo en bestraling ondergaan. Dat nieuws kwam hard aan — een echte klap. 💔
Half november begint hij hiermee.

Ik probeer zelf weer een beetje te gaan werken, gewoon voor wat afleiding. Want eerlijk… het voelt soms alsof ons hele leven even stilstaat.
Maar ondanks alles blijf ik hopen dat dit goed komt. Eén stap tegelijk, hoe moeilijk ook. 💫