Sebas en ik hebben de afgelopen twee dagen veel gepraat over zijn ouders en we hebben wat dat betreft een keus gemaakt.
Ik heb hem duidelijk gemaakt hoe ik me eronder voel en dat ik hier echt kapot aan ga.
We hebben besloten om in ieder geval voorlopig geen contact meer te hebben met ze.
Het voelt aan de ene kant als een enorme opluchting en er valt een mega last van mijn schouders die ik al jaren bij me draag.
Aan de andere kant voel ik me ontzettend schuldig tegenover de kinderen, ik heb het gevoel alsof ik hun hun opa en oma ontneem.
Natuurlijk weet ik dat ze het er zelf naar gemaakt hebben en onverantwoordelijk bezig zijn maar ik weet ook hoe gek de mannetjes op ze zijn.
Gelukkig zijn ze relatief nog klein en de relatie tussen mij en Sebas heeft nu wel prioriteit boven de relatie met de schoonouders.
Ik hoop dat we nu oprecht kunnen werken aan een betere relatie want eerlijk is eerlijk.
Dit alles zal niet de oplossing van onze problemen zijn.
Hij moet echt gaan veranderen en snel laten zien dat hij het kan.
Maar voor nu is er eventjes rust in de tent doordat de stress mbt zijn ouders even weg is.
We willen in ieder geval het eerste half jaar tot een jaar geen contact meer, daarna zien we wel verder.
Ik hoop gewoon ook dat mijn schoonmoeder hierdoor in gaat zien dat niet altijd alles aan ons ligt en dat ze eens bij zichzelf te rade moet gaan.
Heel erg bedankt voor jullie lieve woorden op mijn vorige blog meiden, doet me echt ontzettend goed!
reacties (0)