Hey meiden,
Gister had ik een vraag gesteld die bij sommigen van jullie wat vreemd overkwamen waarschijnlijk.
Het gaat inderdaad niet goed tussen mij en Sebas.
Het ging al langere tijd niet goed tussen ons waar sommigen wel vanaf wisten.
Er is in twee maanden tijd het een en ander voorgevallen waar ik voor de rest niet in detail wil treden maar het heeft een flinke deuk opgeleverd in onze relatie.
Er speelt wel meer en wat jullie wel weten is de situatie met schoonouders en schoozus.
Daar loopt het al weer lange tijd niet goed mee.
Zo deed mijn schoonmoeder behoorlijk ( in onze ogen ) onverantwoorde dingen.
De kinderen mochten daar op het aanrecht naast een frituurpan zitten die aan stond, naast de gasplaat zitten als er gekookt wordt en nog meer van dat soort ongein.
Daar hebben Sebas en ik wat over gezegd, we willen dat gewoon niet hebben.
Levensgevaarlijk in onze ogen.
Dat is allemaal onzin volgens mevrouw en als de kinderen bij haar zijn dan bepaalt zij wat er gebeurt.
Nou, dus niet.
Er zijn wel meer dingen, maar het wordt zo'n lang verhaal dat ik dan morgen nog aan het typen ben.
Met mijn schoonzus en zwager liggen we nu sinds een kleine twee weken in de clinch.
Steeds als ik een status plaatste op FB, dan werd dan gelijk doorgesluisd naar mijn schoonouders.
Er stonden uiteraard nooit grote geheimen op FB maar het is wel heel irritant.
Zo hebben wij laatst een nieuwe laptop gekocht.
Vervolgens hing tien minuten nadat ik dan had geplaatst mijn schoonmoeder aan de lijn of wij onze kinderen normaal te eten gaven en we smeten volgens haar met geld.
Dingen die je niet zegt als moeder zijnde tegen je zoon vind ik en het gaat haar helemaal niks aan wat wij met ons geld doen.
Dat zijn onze zaken.
Daarover heb ik toen mijn schoonzus een mail gestuurd met het vriendelijk verzoek te kappen met dat gelul van haar ( sorry voor mijn taal ) en dat ze zich met haar eigen leven moet bemoeien en niet steeds alles wat ze ziet op het internet door te moeten vertellen.
Het was geen geheim van die laptop maar zo gaat het dus met alles.
Als ik bv op FB zet dan Wes ziek is dan hangt schoonmoeder kwaad aan de lijn waarom wij haar niet hebben gebeld dat Wes ziek is.
Tja, wij gaan nu eenmaal niet voor elke snottebel bellen naar ze.
Alleen als er echt iets erg is of een ziekenhuisopname.
Als ik dit zo opschrijf zullen jullie wel denken wat een onzin maar als je dit al 5 jaar meemaakt is het op een gegeven moment gewoon een keer klaar.
Toen wij dat mailtje hadden gestuurd hebben we denk ik een paar dagen helemaal niks gehoord totdat Sebas zelf naar zijn ouders belde om te vragen of ze wel of niet op Nigel's verjaardag kwamen want dat hadden ze nog niet laten weten.
Toen waren ze kwaad om het mailtje wat we hadden gestuurd en wisten ze niet of ze wel zouden komen.
Maar goed, ze zijn dus geweest, maar vraag niet hoe.
De verjaardag van Nigel is echt verpest door ze.
Ze, en dan met name schoonmams, deed behoorlijk debiel tegen me.
Zei niks, keek me aan met vuile koppen, negeerde de rest van de visite en zat er met een kop als een zuurpruim.
Toen ik op een gegeven moment uit de keuken kwam met was kaas en worst gingen ze abrupt weer weg zonder gedag te zeggen.
Mijn klomp brak echt en de rest van de visite zaten elkaar ook raar aan te kijken.
Ik schaamde me dood!
Schoonzus en zwager zijn uiteraard niet gekomen maar sinds gister loopt ze me continue uit de dagen door me berichten op FB te sturen met rare, beledigende dingen erin.
Ik heb haar nu geblokkeerd.
Maar goed, wat is er nu met mij en Sebas aan de hand?
Zolang wij bij elkaar zijn hebben we al aardig wat problemen met ze gehad.
En telkens ben ik degene volgens Sebas die zeurt en overdrijft.
Hij durft gewoon niks tegen ze te zeggen en zo ging het dus de afgelopen dagen weer hier.
Na al die jaren steeds mijn mond te moeten houden en me in te moeten houden was het voor mij nu klaar.
Hij gaat nu maar eens opkomen voor mij en zijn gezin, want ik doe altijd alles fout in de ogen van zijn moeder.
Ik maak niet goed schoon in huis, ik zorg niet goed voor mijn kinderen, alles is mijn schuld.
En Sebas gaat er klakkeloos in mee en zegt dat ik me er niets van aan moet trekken.
En dat opgeteld met de dingen die hij heeft gedaan in het verleden en de afgelopen maanden plus het feit dat ik altijd alles alleen moet doen is voor mij de druppel.
Ik heb het helemaal gehad en we weten echt niet of we hier samen nog uit gaan komen.
Steeds denk ik, ik geef hem nog een kans maar hij verandert niet.
Ik moet wel zeggen dat hij gister voor het eerst echt boos op zijn moeder is geworden.
Dus op zich ben ik op dat punt wel blij, eindelijk gaan zijn ogen open.
Maar vrees wel dat het nu te laat is...
reacties (0)