14 maanden geen zorgen

Na de laatste twee blogs is het weer tijd voor wat positiviteit!
Omdat ik nu geen baan meer heb moest ik me ( helaas ) weer wenden tot mijn grote vrienden van het UWV.
Mijn ervaring de vorige keer was dat ze nogal ruim hun tijd namen om wat papieren door te nemen om vervolgens de beslissing te nemen of ik wel of geen recht had op een uitkering.
Gelukkig heb ik deze week dan bericht gehad dat het allemaal weer "geregeld" is.
Voorlopig hoef ik me even geen zorgen te maken.
Ik ben in ieder geval 14 maanden voorzien van een inkomen en daar wordt mijn wazo ( zwangerschapsuitkering ) nog bij bovenop geteld.

Mijn "verlof" zal afhankelijk van de komst van ukkie ergens in november eindigen en daarna kan ik dan weer op zoek gaan naar een passende baan.
Ik wil wel weer zo snel mogelijk aan het werk maar het vinden van een baan die goed te combineren is met de kinderen wordt nog wel even een hele uitdaging.
Zo hebben we minder oppas en de opvang wordt eigenlijk onbetaalbaar voor ons.
Het is al zeker niet de moeite niet om te gaan werken en vervolgens een kinderdagverblijf te bekostigen, dan kan ik net zo goed niet werken.
Natuurlijk is er nog steeds zicht op een baan bij de AH maar dat weet ik pas op het moment dat ik daadwerkelijk een baan zoek.
Voor de rest hanteert de school van Wesley vanaf aankomend schooljaar een continue rooster waardoor Wes op maandag, dinsdag en donderdag al om twee uur uit is en op woensdag en vrijdag al om twaalf uur.
Een baan in de avonduren is dus het meest logisch want Sebas is al om vier uur thuis.

Maar goed, geen haast, eerst maar eens bevallen.
Daarna zie ik het wel.
Ik heb in ieder geval wel even de ruimte en tijd om te gaan zoeken.