Huilen, huilen
Ondertussen in Nigel alweer zowat een maand oud.
Sinds twee weken gaat het wat minder.
De eerste twee weken was het een vrolijke baby die maar weinig huilde.
Nu in de twee weken tijd is het de omgekeerde wereld.
Nigel huilt gemiddeld zo'n vijf uur op een dag en af en toe is het wel vermoeiend.
Als hij wakker is, dan huilt hij.
Ondertussen zijn we erachter dat het waarschijnlijk aan de voeding ligt die hij niet goed kan hebben.
De nachten gaan gelukkig wel super, meneertje slaapt elke nacht keurig door.
Voor de rest genieten we natuurlijk enorm van onze vent.
Hij is alweer zo anders als in de eerste week na zijn geboorte.
Wes vind het nog steeds erg leuk en is een soort van tweede moedertje voor hem.
Hij wil bij alles helpen, luiers verschonen, flesje geven dus dat moedigen we alleen maar aan.
Jay wil er nog steeds niet zoveel van weten.
Gelukkig is het slaan wel aardig over, hij besteed gewoon geen aandacht aan Nigel.
Komt vanzelf wel..
Deze week is mijn eerste week weer alleen met de kinderen.
Het is wel weer even wennen en af en toe zou ik willen dat ik drie paar handen had.
Voor de rest moet ik zeggen dat de twee oudste mannen zich redelijk gedragen, dus het gaat goed hier.
Ik merk wel dat ik aan het einde van de dag helemaal kapot ben.
Dat Nigel er nog niet was kon ik als Wes en Jay lagen te slapen zelf nog even gaan liggen of gewoon even lekker bankhangen.
Nu is dat weer heel anders, want als Wes en Jay liggen te slapen ben ik met Nigel in de weer.
Het went vanzelf en de tijd voor mezelf komt uiteindelijk ook wel weer terug.
Manlief zet ik ook wat meer aan het werk nu want ik kom niet overal aan toe.
Voorlopig heb ik nog lekker verlof, nog tot eind mei.
Daarna heb ik nog een tijdje mijn uitkering dus voorlopig hoef ik nog niet aan het werk.
Van het zomer maar eens op zoek naar een leuke baan en tot die tijd ga ik lekker van mijn mannen genieten!!
reacties (0)