Morgen weer een spannende dag!!
Morgen moet ik weer naar het ziekenhuis voor een groeiecho.
Ik ben heel erg benieuwd of de kleine wel goed genoeg is gegroeid.
Drie weken geleden woog de kleine nog maar 1600 gram, dus ik hoop dat hij nu wel boven de 2000 gram is, anders wordt hij wel heel klein!
Om twee uur hebben we de echo en daarna een controle afspraak bij de gynaecoloog.
Spannend allemaal weer, ik hoop dat alles in orde is want anders weet ik niet of ze me nog heel lang laten lopen, tenminste dat is mijn ervaring dan...
Nog een paar dagen en dan gaat mijn "verlof" in.
Het was nog een hoop gedoe, lang leve het UWV!!
Ik had een paar weken geleden contact met ze opgenomen omdat ik wilde weten hoe het nou precies zat.
Ik wilde weten of ik sollicitatieplicht had tijdens mijn bevallings en zwangerschapsverlof ( wazo uitkering ).
Volgens de vrouw van het UWV had ik dat niet en hoef ik die 16 weken niet te solliciteren omdat mijn ww uitkering wordt stopgezet en wordt omgezet in een wazo uitkering.
Na die 16 weken wordt mijn ww hervat en dan gaat de sollicitatieplicht weer gelden.
Nu kreeg ik toevallig gisteren een mailtje van mijn werkcoach van het UWV werkbedrijf dat hij mijn inschrijving weer had verleng met drie maanden en dat ik een maand voor mijn wazo uitkering zou stoppen weer zou moeten solliciteren.
Pff, snapte er even niks meer van, dus ik had hem een mail teruggestuurd en daarin uitgelegt dat ik contact had gehad met het UWV en dat het volgens hun nuet hoefde, het solliciteren.
Niet dat het zo'n ramp is hoor, ik hoef maar 1x per week te solliciteren, maar toch als het niet hoeft, dan liever niet natuurlijk.
Kreeg ik vandaag weer een mail terug dat ik groot gelijk had en dat hij een fout had gemaakt.
Hij had navraag gedaan en wat ze tegen mij bij het UWV hadden gezegt was juist.
Nu schrijft hij me per 31 januari weer uit en moet ik weer contact opnemen als mijn wazo uitkering stopt.
Gelukkig maar, ik dacht al dat ik gek was ofzo.
Gister ook nog een valpartij gehad.
Gelukkig heb ik mijn buik niet geraakt maar ik was wel erg geschrokken.
Ik liep met Jayden de trap af naar beneden en ik had Jayden op de arm.
Ik stapte eigenlijk al gelijk mis waardoor ik zes treden naar beneden viel.
Gelukkig heb ik mijn val gebroken door me aan een traptrede vast te grijpen.
Gelukkig had ik Jayden zo stevig vast dat hij niet is gevallen, ik had er niet aan moeten denken wat er dan was gebeurd want we lagen nog maar halverwege.
Helaas ben ik wel naar terecht gekomen op mijn stuitje en daar heb ik nu erg veel last van.
Ik kan niet meer bukken, en zitten en weer opstaan is erg pijnlijk.
Hopelijk wordt het een dezer dagen wat minder, maar ik ben allang al blij dat ik mijn buik niet had bezeerd en dat Jayden niks had.
Weer een geluk bij een ongeluk.
Ik zal morgen even updaten hoe het met de groeiecho is gegaan.
reacties (0)