HSG-uitslag, en procedure
Vanochtend vroeg naar het ziekenhuis, zoals gepland. (ik lag al vanaf 2.30u wakker ...)
En we konden al snel naar binnen, hoefden gelukkig niet lang te wachten...
Maar ik was zeker wel nerveus. De assistentes waren heel aardig, en probeerden me gerust te stellen.
Groot apparaat boven je (het röntgenapparaat) benen weer in de steunen, en liggen maar.
De gyneacologe/radiologe was ook erg aardig en kon alles goed uitleggen.
Ik vond dat ze heel menselijk was en realistisch. Natuurlijk ging het wel pijn doen, maar ze wilde het me toch zoveel mogelijk naar mijn zin maken. Thijs was bij me, gelukkig, hield mijn handje vast.
Eendenbek.. altijd oncomfortabel maar nog niet echt pijnlijk... Dan een watje erlangs , ook nog niet pijn-pijn.... Maar dan gaat het buisje erin, dat was echt al niet fijn.... En daar gingen we, spuiten maar.............
Ik probeerde nog hardop te tellen, om mijn gedachten te verplaatsen; eenentwintig, tweeëntwintig, maar verder dan 25 kwam ik niet, toen werd de pijn te erg en begon ik te brabbelen en te huilen dat de pijn te erg werd.
"Gelukkig" hield ze niet op, en na zo'n 30 seconden (in totaal) was het ergste over...
De resultaten op het eerste oog waren helemaal goed. Alle vloeistof is er zonder problemen doorheen gelopen. De vorm van mijn baarmoeder was goed, de leiders waren doorgankelijk... Tja, wat wil je nog meer?
Over een maand krijgen we een nog gedetailleerdere uitslag. En op dag 26 moet er naar mijn bloedwerk gekeken worden (progesteron).
De rest van de dag ben ik belachelijk verwend door mijn lieve verloofde en heb ik lekker in bed gelegen, met een elektrisch dekentje. Heb de rest van de dag nog wel een kramperig gevoel gehad, vergelijkbaar met menstruatiekrampen, maar inmiddels is dat ook wel zo goed als over.
We zijn erg hoopvol, en durven weer een beetje te praten over "hoe het zal zijn als..."
Ben erg benieuwd of dit genoeg zal zijn..... Komende 3 maanden doen we iig extra hard ons best! ;-)
reacties (0)