Grootste angst

Vanochtend wederom een negatieve test. Ik loop mezelf zo gek te maken.
Denk van alles te voelen en dan helpt die test je wel even uit je droom.
Na de miskraam ben ik 1x erg snel (voor mijn doen) na 23 dagen weer ongesteld geworden en weet nu absoluut niet hoe mijn cyclus is.
Omdat ik bij de laatste ook hulp nodig heb gehad ben ik zo bang dat ik dat nu wéér nodig heb.
Al met al ben je zelf eigenlijk gewoon nog wel je grootste vijand met al die gedachtes.
Het frustreert zo ontzettend :(
En tuurlijk weet ik, ik mag niet klagen, heb al 2 gezonde kinderen en ik ben nog maar met bezig..
Maar dit is de eerste keer voor mijn vriend en als ik hem bezig zie met 'onze' kinderen, dan gun ik hem ook iets van hemzelf.
Echt van óns samen. Blegh hormonen!