Vallen, opstaan en weer verder gaan

Gisteren middag de uitslag gehad van het het gehalte.
Het was gedaald, hoeveel weet ik niet want ik had een voicemail! Ipv dat ze even vragen of dat ik terug bel of wat dan ook..
Maar goed, het nieuws word er natuurlijk niet anders van. Ik moet zeggen, we wisten dit natuurlijk al. Overal om me heen hoor ik miskramen.
Mijn moeder had bij de 3e een miskraam, dus waarom zou het bij mij meteen goed gaan? Zóveel negatieve dingen gaande om me heen dat dit niet uit kon blijven.
Klinkt allemaal héél pessimistisch maar ik ben wel realistisch genoeg om me te beseffen dat dingen gaan zoals ze moeten gaan. Dat onze tijd wel komt.
Dit was pas onze eerste poging en ik had gewoon erge pech en ook weer geluk dat het de eerste keer lukt om te mislukken.

Het enige échte nadeel wat ik nu heel erg lastig vind is dat het er nog steeds niet vanaf is gekomen. Ik vloei nu al bijna 2 volle weken en daar ben ik wel een beetje klaar mee.
Zoals ik al eerder had gezegd, zet door óf stop ermee. Maar op dit moment suddert het voort. Niet óf heel weinig (en erg kleine) stolsels en voor de rest kleine beetjes bloed.
Vandaag moet ik de hele dag werken dus ik hoop niet dat mijn lichaam besluit om het vandaag midden op de dag te doen.