Emotionele rollercoaster

Er is veel gebeurd in een korte tijd. Van vreugde van die positive test naar onzekerheid de (nog steeds doorlopende) bloeding, naar verdriet omdat je voor het ergste vreesd. Hope for the best, expect the worst is wel het lijf moto geloof ik hier.

Van het weekend leek het de goede kant op de gaan met de bloeding, nagenoeg niets bij het afvegen en steeds een schoon maandverbandje dus mijn hoop ging weer omhoog. 

Maandag op het werk was het alweer raak, licht bloedverlies was nu ook weer zichtbaar op het maandverband en tijdens het plassen was mijn urine oranje/roze gekleurd, teken dat er bloed bij zat (nee ik heb geen blaasontsteking).

Na het middag uur kreeg ik wat menstruatie achtige krampen, ik kreeg het warm en werd flink misselijk, een naderende miskraam die ik helemaal niet wil natuurlijk. Gelukkig kon ik iets later naar huis.

Thuis aangekomen waren de krampen allang opgehouden maar het gevoel was er nog steeds. Toen mijn vriend thuis kwam zei hij; waarom bel je niet je oude verloskundige. Degene waar ik me nu bij ingeschreven had wilde wel wat moeite doen, maar voor mijn gevoel niet genoeg en ik wist gewoon zeker dat als ik mijn oude vk zou bellen, ik direct mocht komen.

En ik bleek gelijk te hebben, we mochten meteen komen. Daar aan gekomen meteen een echo, die deed zeer! Als ze bepaalde bewegingen maakte ging ik door de grond. Ze zag niets, wat te verwachten in bij een miskraam of bij een hele vroege zwangerschap, maar de pijn die ik had tijdens de echo vonden ze zorgwekkend genoeg. Ik moest terplaatse nog even een zwangerschapstest doen, deze was nog steeds (licht) positief. Ik werd meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis, want misschien was het dan toch een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. 

Eenmaal in het ziekenhuis weer een echo gehad, daarop was een 'blaasje vocht' te zien, maar indentificeren als een beginnende zwangerschap kon ze het niet. Zeker niet omdat mijn klachten meer naar een vroege miskraam klonken, het zou zomaar eens zo kunnen zijn dat het hele vruchtje niet eens ontwikkeld is en ik daarom niets heb gevonden. Wat voor mij maar vreemd is want ik verlies nauwelijks stolsels (als je ze allemaal zou tellen zou je net 2 handen nodig moeten hebben en ze zijn niet groter als een potloodpunt) en het lijkt mij juist dat als je een miskraam hebt je wel wat meer bloedverlies hebt, het mijne is nog niet eens vergelijkbaar aan een menstruatie, al duurt dit bloedverlies nu al zo'n 11 dagen! Mijn baarmoederslijmvlies was verdikt en mijn eierstokken zagen er prima uit. Gelukkig dat alles in ieder geval 'normaal' eruit ziet dan!

Wel moest ik voor de zekerheid een bloedtest afnemen zodat ze mijn HCG waarde konden bepalen ze zou me later die avond terug bellen.

We waren inmiddels gewoon gaan slapen want het was best een gedoe om te verwerken allemaal. 23.11u ging de telefoon en ik schrok wakker. Het gehalte was 180. Dit zou niet passen bij een zwangerschap van 6 weken. Maar om ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap uit te sluiten moet ik morgen weer een bloedtest afnemen om het gehalte te vergelijken. Aan de hand daarvan kunnen we dan weer verder beslissen.

Mijn oude (en inmiddels ook weer mijn nieuwe eigen) vk belde om te vragen hoe het allemaal was afgelopen en ik uitte mijn onzekerheid die ik nog steeds heb. Wat was dat blaasje dan? Kan het niet zo zijn dat ik een veel latere eisprong heb gehad en dat dit wél een goede zwangerschap kan zijn? Dat durfde ze niet uit te sluiten maar ze wilde mijn hoop ook niet omhog werken. Wéér die onzekerheid! Ik was vanaf na de onderzoeken van gister avond ook gestopt met bloeden. Neemt mijn lichaam me nu in de maling?

Ondertussen ben ik wel weer gaan vloeien maar weer hetzelfde als de afgelopen weken. Ik heb een gespannen gevoel over mijn gehele onderbuik maar geen menstruatie achtige krampen. Dus ja mijn achtbaan is in volle gang. Ik voel me niet zwanger, maar ik voel me ook niet alsof ik een miskraam heb of heb gehad. Al weet ik natuurlijk niet hoe dat moet voelen dan.

Morgen maar weer afwachten, ik moet voor 2u het bloed hebben afgegeven zodat ze me rond 16.00u kunnen bellen met de uitslag.