Werk keuzes... Welke route neem ik.

Zit een beetje te twijfelen..
Ik werk bij een grote organisatie, Geestelijke Gezondheidszorg instelling, werkzaam op een gespecialiseerde afdeling voor verslaving en psychiatrische ziekten.
Eigenlijk loop ik daar een beetje vast, het werk sluit minder bij me aan (denk te wijten aan de ambulantisering) en in het team loopt het niet helemaal lekker onderling tussen een aantal collega’s.. Ik merk dat het werken steeds zwaarder wordt doordat ik het niet meer zo naar mijn zin heb.
Het heeft eigenlijk een golvend effect, soms heb ik een periode dat ik het echt weer leuk vind, opvolgend een periode van veel spanning, onvrede etc. De tijden dat het leuk is worden steeds korter en worden sneller opgevolgd door de minder leuke periodes.
Nu twijfel ik..
Optie 1.
Blijven werken waar ik nu zit, veilige haven, ondanks de toenemende ontevredenheid.
Ik weet dat ik meer kan (en meer wil)

Optie 2.
Een opleiding tot verpleegkundig specialist.. Maar ik word al bang van de vacature inhoud. Bovengemiddelde functioneren, een opleiding icm jong gezin, een flink portfolio moeten aanleveren, 3x van afdeling wisselen ten tijde van de opleiding, dus ook geen vaste standplaats.
De psychiater waar ik nu werk ziet mij dit werk wel doen, het verpleegkundig specialist zijn.

Optie 3.
Ik heb een vacature gezien bij de Basis GGZ tak van dezelfde organisatie.
Basis GGZ dus, zelfde functie, zelfsturend team en regelmatigheid (iets waar ik wel een beetje naar snak, betekend ook inleveren van loon ivm wegvallen ORT)
Wel in eigen woonplaats.. zou dat een probleem zijn?!
Beste optie zou je denken... maar ik ben bang dat ik me daar ga vervelen.. Ik werk nu op een vrij heftige afdeling, met hoogcomplexe problematiek.

Pfff... waarom zijn zit zulke moeilijke dingen..
Ik weet dat het niet haalbaar is om eeuwig op de huidige afdeling te werken, daar zou ik ongelukkig van worden..
Dus optie 1 valt weg.. Maar is het de juiste tijd voor optie 2 of 3?!

1198 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • yvje1977

    Bestaat er geen mogelijkheid voor de spv opleiding? Dat ben ik gaan doen...erg leuk

  • Feria

    Optie 2. Prachtig toch, als je kunt groeien in je werk? Tuurlijk is het nieuw en daardoor ook spannend, maar ik denk dat je nooit spijt zult krijgen van zoiets. Mooie stap waar je achteraf waarschijnlijk heel trots en blij op terugkijkt.

  • BoyBoyBoy

    Optie 2 is prachtig, het mooiste scenario.

    Veel maar-en in mijn hoofd. Wellicht nog te vroeg, de kinderen zijn klein. Moet ik mij nu storten in een driejarige opleiding..? Vooral het niet hebben van een vaste standplaats binnen mijn weerhoudt me. Wat als ik een uur of meer moet reizen dat zie ik niet zitten, maar die kans is aanzienlijk.

    Maar het zal inderdaad iets zijn waar ik heel trots over kan zijn!

  • Lingo

    Ik werk ook in de psychiatrie en heb vorig jaar de overstap gemaakt van een acute opname kliniek naar poliklinische werkplek. Ik ben nu behandelaar met mijn eigen caseload en heb een psychiater als regiebehandelaar. Hele leuke uitdaging, geen onregelmatige diensten en niet meer de stress over een slechte bezetting en agressie op de werkvloer.

    Wat vind je van het werk als verpleegkundig specialist? Dit zou mij zelf nu tegen houden omdat ik het behandelcontact juist zo leuk vindt en de v.s. in de functie die ik ken vaak alleen intakes doen en regiebehandelaar zijn en dus de behandelplannen enzovoorts van andere moeten controleren. Ook hoor ik vaak terug dat je vanaf het begin van de opleiding heel veel verantwoordelijkheid krijgt en dit soms teveel is als je bijvoorbeeld helemaal nog geen ambulante werkervaring hebt.

    Het salaris is natuurlijk wel een groot voordeel! En het is natuurlijk een mooie doorgroei kans.

  • BoyBoyBoy

    Ja precies! Dat stukje ga ik denk ik ook heel erg missen, als ik voor vs zou kiezen, het behandelcontact met patiënten. Ik zie vs als enige kansmaker voor doorgroei, maar ik ben nog jong (30 😂🙈) mag nog 40 jaar werken als ik het moet geloven.. dus misschien ga ik de opleiding wel parkeren.

    Hoe vond jij het qua loon trouwens? En dan bedoel ik van klinisch onregelmatig naar poliklinisch regelmatig.. Je mist dan wel je ORT, was dat een klap op je loon of viel het mee?

  • Lingo

    Was eerst even slikken maar de regelmatigheid maakte heel veel goed. En ik ben slecht in onderhandelen, als ik het van collega’s hoor had ik er meer uit kunnen halen.

  • Lingo

    Ik werk ook in de psychiatrie en heb vorig jaar de overstap gemaakt van een acute opname kliniek naar poliklinische werkplek. Ik ben nu behandelaar met mijn eigen caseload en heb een psychiater als regiebehandelaar. Hele leuke uitdaging, geen onregelmatige diensten en niet meer de stress over een slechte bezetting en agressie op de werkvloer.

    Wat vind je van het werk als verpleegkundig specialist? Dit zou mij zelf nu tegen houden omdat ik het behandelcontact juist zo leuk vindt en de v.s. in de functie die ik ken vaak alleen intakes doen en regiebehandelaar zijn en dus de behandelplannen enzovoorts van andere moeten controleren. Ook hoor ik vaak terug dat je vanaf het begin van de opleiding heel veel verantwoordelijkheid krijgt en dit soms teveel is als je bijvoorbeeld helemaal nog geen ambulante werkervaring hebt.

    Het salaris is natuurlijk wel een groot voordeel! En het is natuurlijk een mooie doorgroei kans.

    Misschien kan je bij optie 3 wel goed onderhandelen voor je salaris gezien de tekorten overal ennnn jezelf op andere gebieden ontwikkelen omdat de doelgroep minder complex is. Daar heb ik nu ook voor gekozen. Bij De doelgroep waar ik nu mee werk is er voornamelijk sprake van angst en stemmingsstoornissen i.p.v. o.a. schizofrenie, maar hierdoor kan ik wel werken met CGT en VERS. Dus daag ik mezelf uit op een andere manier. Ik heb ook de opleiding cognitief gedragtherapeutisch werker gedaan, erg leuk en goed erbij te doen.

  • Sante

    Ik ben ook verpleegkundige

    Ik zou voor optie twee kiezen.

    Je groeit ook in een specialist-functie. (Ook altijd een goede voor op sollicitatie denk ik, je staat open voor bijscholing).

    Ik hoor nu vooral onzekerheid..

  • BoyBoyBoy

    Ja ik ben enorm onzeker.. ik heb de opleidingseisen gelezen en die zijn niet mals kan ik je zeggen. Ik krijg het er Spaans benauwd van 😅

  • Sante

    Ik ben nu de master aan het volgen (in België). Denk dat dit ongeveer dezelfde opleiding is. Soms is het wel moeilijk, maar je groeit er in. Bij ons kan je dit deeltijds volgen, zodat het beter te combineren is met kids en werk...

  • Momtini

    Of wat je ook kan doen: eerst kiezen voor optie 3, kiezen voor stabiliteit en verder werken aan je ervaring. En dan op een later moment als je kindjes wat ouder zijn alsnog gaan voor 2

  • Koesta

    Dit zou ook mijn antwoord zijn!

  • BoyBoyBoy

    Ja ik neig daar tot nu toe ook het meest naar!

  • Florien84

    Oef. Goed dat je optie 1 al laat vallen. Ik zou denk ik voor optie 3 kiezen. Studeren is voor mij geen optie met kinderen, geprobeerd en was geen goede combinatie. Maar misschien kan je optie 2 doen als je kinderen opschool zitten.

  • Momtini

    Lastig hoor , ik heb ook kort geleden de keuze gemaakt om van baan te wisselen vanwege grote onvrede. Ik werk nu in de psychiatrie zowel intra als extramuraal. Toen ik wilde starten bleek ik ook nog eens zwanger, dubbel zo zwaar! Maar oh ik ben zoooo blij dat ik de stap heb gezet, ik zie nu hoeveel ik heb gemist de laatste jaren en dat ik weer een uitdaging heb gevonden.

    Ik zou gaan voor optie 2,ik denk dat je je idd gaat vervelen als je kiest voor optie 3. Lijkt me een super leuk beroep waar je over zit te denken, ik denk dat je daar goed op je plek zal zitten met je werkervaring en zo te lezen Wordt er positief over je gedacht in de betreffende functie! Ik zou het heel goed bespreken met je man en kijken wat haalbaar is voor jullie gezin en of je het zelf ook ziet zitten. Maak een lijst met voor- en tegens, vraag adviezen aan je behandelaar met wie je nu werkt wellicht kan je dan de uitkomst van je gesprekken thuis en met een prof naast elkaar leggen en maakt dat het makkelijker de keuze te maken! Veel succes en hoop dat je mag kiezen voor wat je gelukkig mag maken 😊

  • BoyBoyBoy

    Ik denk dat ik me ga vervelend ja... op basis van wat ik zelf schets over basis ggz. Maar wellicht is dat beeld totaal verkeerd. Ik ga sowieso even informatie inwinnen. Zodat ik mijn keuze kan baseren op feitelijke informatie i.p.v. wat ik denk (en wat de psychiater van mijn huidige afdeling altijd laat doorschemeren over die tak van onze organisatie..)

    Ook ga ik nog eens informatie opvragen over de opleiding. En dan maar een lijst maken met voors en tegens idd!

  • Lindaaaa1

    Zo herkenbaar die keuzes!

    Ik kies nu (met de eerste op komst) voor wat minder uitdaging maar wel stabiliteit, zodat ik even iets doe wat ik wel echt leuk vind 😊