35 weken - het einde is in zicht

Yeahhh weer een belangrijke mijlpaal bereikt... vandaag precies 35 weken zwanger van onze tweeling!

Er is sinds mijn vorige blog weer veel gebeurd:

21 mei had ik weer een echo. De boys liggen dit keer allebei netjes met de hoofdjes naar beneden en wegen ieder (ongeveer) 2188 gr en 2011 gr. Verder was alles goed. Daarna had ik dan weer een afspraak bij mijn gynaecoloog (die dus ook Engels spreekt) die dan de echo nog een keer bespreekt. Verder was hij dit keer niet zo non-chalant over de naderende bevalling (gelukkig) en heeft hij mij verwijsbriefjes gegeven voor de anesthesist en een CTG op de kraamafdeling. Hij zei omdat het een om een monochoriale (één-eiige) tweeling gaat zal ik niet langer dan 37 weken hoeven (uit voorzorg en veiligheid). Vindt ik prima!!!! Ik had gehoopt dat de tweeling in juni geboren zal worden en het horoskoop 'Tweeling' zou krijgen! :-D In de familie hebben wij al een tijdje geleden een poule aangemaakt met geboortedata hihi Ik zelf had 9 juni voorspeld, ben benieuwd... dat is al best snel! Oh ik ben precies 37 weken op 15 juni... dus de bevalling is écht al in zicht. Of dat natuurlijk of per keizersnede zal gebeuren is nog niet duidelijk.

27 mei had ik een afspraak met de anesthesist, alvast ter voorbereiding. Ik moest nuchter die ochtend verschijnen en werd eerst met allemaal zuignopjes op mijn buik en elektrodes aan armen en benen aan een machine gelecht. Eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat dat voor was en het was ook echt bizar. Deed geen pijn of zo, maar voelde me net een auto met een lege accu lol hahaha Daarna moest ik naar het laboratorium (waar ik deze zwangerschap al meerdere malen geweest ben) voor weer eens een bloedtest. Daarna mocht ik eindelijk weer eten! Ik had gelukkig broodjes en drinken mee want 2 uur later moest ik mij weer bij de anesthesist melden. Ik vond het niet nodig om in die tijd terug naar huis te gaan, en ging lekker de stad in... haha
Netjes optijd zat ik weer in de wachtkamer. Ik heb bijna een uur moeten wachten tot ik eindelijk aan de beurt was en toen heb ik pas de anesthesist gesproken ('s ochtends was dus iemand anders of een assisitente). Deze man sprak gelukkig een beetje Engels en zo konden wij elkaar gelukkig goed begrijpen. Moest een aantal vragen beantwoorden en mijn bloedwaardes werden erbij gehaald. Alles zag er goed uit. Behalve dat ik iets minder bloedplaatsjes in mijn bloed hebt dan noormaal, maar nog niet zorgwekkend laag. Alles is keurig ingevuld en moet ik de uitslagen volgende week met mijn gynaecoloog bespreken. Toen mocht ik weer naar huis.

Afgelopen week de verjaardag van mijn man gevierd (alweer 33 hihi en straks 3-voudige vader... cool!) Mijn moeder is aangekomen en neemt nu al heel veel uithanden... heerlijk! De 27ste zijn dan ook eindelijk de wiegjes geleverd en die hebben wij een dag later ook meteen maar opgebouwd met z'n drieën. Echt suuuuper blij! Het kamertje is nu bijna af! Ook heb ik deze week de eerste blauwe wasjes gedraaid en gisteren de kledingkast ingeruimd.... oooooh wat is dat een heerlijk gevoel! Langsaam begint er een gemoedelijke rust in mij op te komen en het gevoel dat ik (bijna) klaar ben voor de komst van mijn twee chico's!

Aanstaande maandag heb ik mijn afspraak in het ziekenhuis en wordt ik (voor het eerst deze zwangerschap) aan het CTG gelegd en heb ik de mogelijkheid de kraamafdeling te zien. Dinsdag weer een echo en afspraak met de gyn... zou dat de laatste zijn???