32 weken - update

Ben een tijdje niet op Babybytes geweest... nu werd het weer eens tijd voor een update. 

Inmiddels alweer 32 weken zwanger, en de weken vliegen voorbij. De rust in Casa Dekker is weer gekeerd en langsaam maar zeker sluipen er nieuwe (en oude) baby artikelen ons huis binnen en begint ook ons huis zich voor te bereiden op de komst van de tweeling.

Zo hebben wij afgelopen woensdag onze Bugaboo Donkey kinderwagen geleverd gekregen!!! Echt suuuuuuper blij mee. Wat is dat een mooie wagen en super licht, makkelijk te sturen... Echt een aanrader! Ik heb hem natuurlijk die middag meteen opgebouwd en mijn dochtertje heeft me 'geholpen', ze kon niet wachten om erin te zitten hihi (zie foto). Dat wordt nog wat als ze hem moet afstaan aan de tweeling! :-S De wiegjes hebben wij ook besteld en komen ook deze maand nog... dus de grote en belangrijke aanschaffingen zijn nu niet alleen gemaakt maar druppelen ook binnen. Echt super blij!!! :-D want ik kan steeds minder... bukken gaat zwaar, lang zitten doet pijn, lopen wordt zwaar... kortom ik voel me af en toe echt een invalide. Gelukkig krijgen we vanaf vrijdag a.s. bijna de hele zomer door mensen op bezoek, die ik ook zeker aan het werk ga zetten hahaha omgekeerde wereld! Ik zal dit keer geen goede gastvrouw zijn, in tegendeel, ik zal lekker misbruik maken van mijn situatie lol ;-)

Verder was 3 mei (ruim 30 weken) een spannende dag. 's Ochtends had ik een groei echo, waaruit bleek dat baby 1 'al' 1616 gram was en met het hoofdje naar beneden lag, en baby 2 1365 gram was maar in stuit lag. Ze liggen dus omgekeerd en niet meer met de hoofdjes naast elkaar. Zo hebben ze waarschijnlijk meer ruimte. Toen ik weer thuis was heb ik maar even vlink gelunchd en binnen een uur zo veel mogelijk gegeten en gedronken. Ik mocht namelijk 4 uur voor de MRI (die die middag gepland stond) niets meer eten of drinken!!! Toen was het eindelijk zo ver. Was toch wel een beetje zenuwachtig, gewoon omdat ik niet zo goed wist wat ik moest verwachten. Maar ik heb het overleefd! Ik had het er best al moeite mee niets te eten en vooral te drinken... had zo`n dorst (is ook warm hier). Toen kwam ik daar moest ik nog even wachten in een benauwde wachtruimte. Eenmaal aan de beurt moest ik mij uitkleden en al mijn sieraden af doen en moest zo'n ziekenhuis gewaad aan. Ik kreeg een valium pil (!) die ik onder mijn tong moest leggen. Toen moest ik op een plankje gaan liggen (gelukkig wel met kussen en beenverhoging) en ging ik die MRI tube in. Na een tijdje deed mijn rug echt zeer en voelde ik de druk van mijn buik... toen ik eindelijk klaar was kon ik me niet bewegen, helemaal stijf, alles deed zeer en ik was suff en duizelig. De zuster hielp mij langsaam overeind en was erg behulpzaam. Toen ik weer aangekleed was en de zuster mij terug begeleide naar de wachtruimte waar mijn man en dochtertje op mij zaten te wachten, schrok hij wel even... maar hij had een aantal flesjes water voor mij geregeld die ik gulzig in één keer opdronk! Nadat we thuis waren, gegeten en gedronken hadden ging het langsaam weer beter. Die valium pil moest waarschijnlijk gewoon even uitwerken. 
Ik zou de uitslagen een week later krijgen maar kreeg die avond ervoor een e-mail dat de specialist er nog naar wilde kijken. Vervolgens kreeg ik een telefoontje de volgende dag met het verzoek al mijn echo uitslagen naar haar te mailen. Zo gezegd, zo gedaan... was nogal een klus. Inmiddels zoveel uitslagen ontvangen. Uiteindelijk heb ik dan vandaag mijn uitslag gekregen.... en het ziet er allemaal prima uit! Er is wel een lichte ventriculomegalie van 10,5 mm aan de linker hersenhelft aangetroffen, maar er zijn verder geen andere aanwijzigingen op complicaties bij de baby. Als het goed is merkt hij en andere er weinig aan en zal het in de loop van tijd weer verdwijnen. :-) Zeer gerustgesteld... en nu wil ik er ook niks meer over horen ook! Ben er nu wel klaar mee met die onzekerheid en wil me gewoon op de komst van die twee rakkers voorbereiden... en met name de bevalling! :-S aaaaaaaah het komt allemaal steeds dichterbij en het gaat er op lijken dat ik ze gewoon op de natuurlijke weg moet gaan baren... slik! Een paar maanden wilde ik daar niet aan denken, het zou en moest een keizersnede worden, ik dacht 'ik ben toch niet gek'. Maar inmiddels denk ik dat een natuurlijke bevalling (wel met ruggenprik) beter zal zijn voor het herstel en voor mijn dochtertje. Ze wil nu ook het liefst bij mama en opgetilt worden. Ik zou het niet over mijn hart krijgen om haar straks te moeten afwijzen. Maar hoe het ook zal gaan, we vinden wel weer een weg om het 'trauma' te verwerken. 

Volgende week dinsdag (21 mei) heb ik weer een echo en een afspraak met de gyn. Ben benieuwd wat hij dit keer te melden heeft. De afgelopen keer was het meer van 'oooh maak je geen zorgen, je hebt nog tijd'... nou zo voelt het anders niet! Maja, nu eerst maar eens die baby(s)kamer af krijgen, mijn 'vluchtkoffer' klaar zetten en de papieren regelen voor de aangiftes.
De proefdruk van het geboortekaartje is trouwens ook binnen gekomen en echt super mooi. Ben ook al begonnen met de enveloppen schrijven... in het motto, dan is dat maar alvast klaar. Ooh en ik vergeet bijna een belangrijke gebeurtenis van afgelopen week... hihi... we hebben een gipsafdruk gemaakt van mijn zwangere buik (en borsten - zie foto). Ik ben alleen ondertussen twee keer flauw gevallen!!!! Weet ook niet waarom? Ik had van te voren goed gegeten en gedronken, dus het kan niet aan mijn suikerspiegel gelegen hebben. Ondanks dat is hij best goed gelukt en ben ik heb nu aan het 'versieren'. Als hij dan klaar is zal ik hem in de babykamer ophangen. 

Nou dat was het weer tot dusver. Mijn volgende mijlpaal is nogsteeds 35 weken...