Ups & downs

Weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen. Het is er hier nogal heftig aan toe gegaan sinds mijn vorige blog (die nog geen eens zo lang geleden is).
Mijn schoonvader is overleden op 30 maart jl. en dat is toch sneller dan verwacht. Ook al waren we er ons langsaam op aan het voorbereiden, het is dan altijd onverwachts. Mijn man is zondag 31 maart (pasen) meteen naar NL gevlogen. Onze dochter en ik bleven nog en zouden dan snel volgen. 
Pasen viel op deze manier natuurlijk volledig in het niets... Mijn dochtertje zat daar bovenop ook nog eens midden in een sprongetje (Oei ik groei) en werd veel wakker 's nachts. Ik was dan ook gebroken. Mijn moeder had aangeboden om naar Spanje te komen en mij te helpen. Echt super lief!!! Ze kwam dan ook meteen maandag avond (2de paasdag). 
Ondertussen was mijn man en zijn familie druk bezig de uitvaart te regelen, die zaterdag 6 april plaats vond. Hij heeft heel veel naar zich toe getrokken en heeft min of meer de uitvaart geregeld. Ik ben dan ook heel trots op hem en hoop dat hij het verlies goed zal verwerken.
Ik had donderdag 4 april een afspraak bij de gyn + echo gepland staan en zo besloten wij dat ik dan vrijdag naar NL zou komen en onze dochter bij mijn moeder in Spanje zou blijven. Het heen en weer voor een meisje van nog geen 1,5 jaar zou alleen maar stress betekenen. Mijn moeder had het zelf voorgesteld en dat was natuurlijk suuuuuuuper lief!! (Moet nog eens even kijken hoe wij haar kunnen bedanken). Zondag avond zijn mijn man en ik weer terug naar huis gevlogen en is ons gezinnetje weer eindelijk compleet. Mijn moeder hebben we gisteren weer uitgezwaaid. Alhoewel ze al snel weer komt om voor haar dochter en klein-dochter te zorgen... eind mei zal ze weer komen (ben dan 30 weken). 

Donderdag 04/04 had ik zoals gezegd een afspraak bij de gynaecoloog. Daar ruim op tijd aangekomen, bleek het bommetje vol te zijn... gelukkig was mijn moeder met mijn dochtertje thuis gebleven en had ik dus geen haast. Het duurde dan ook ruim 1,5 uur voor dat ik aan de beurt was. De echoscopiste nam gelukkig wel haar tijd om alles goed te bekijken. Ze haalde ook de vorige verslagen erbij. De boys lagen dit keer in stuit, waardoor de hoofdjes goed te bekijken waren met de echo. Uit het onderzoek bleek dat de ventrikels nu een meting van 8,02mm en 8,75mm hadden. Dat is minder dan de voorafgaande keren, maar ze houden het erop dat het tegen het limiet zit, maar dat het gelijk blijft. En dat is een goed teken. De gewichtjes werden geschat op 910gr en 977gr en verder was ook alles goed. Helaas ging ook dit keer alles in het Spaans, maar kon ik het redelijk goed volgen. Na de echo had ik dan een afspraak met mijn (Engelstalige) Gynaecoloog, die mij dan alles nog een keer zou kunnen uitleggen... maar helaas die was weg geroepen, dus mijn afspraak ging niet door. Een nieuwe afspraak voor een week later werd gemaakt.  
Ik was precies tijdens lunchtijd in het ziekenhuis, dat ik na afloop eerst even wat moest eten (inmiddels alweer half 3). Besloot halverwege naar huis langs de MacDonalds te gaan hihi heeel fout... ik weet het... maar wel heel lekker! Voor mijn moeder ook nog een lekker gebakje van de supermarkt mee genomen, als goed makertje! ;-)

Dinsdag 09/04 Omdat mijn afspraak bij de gyn de vorige keer niet door ging, kreeg ik een nieuwe afspraak. Nu dacht ik een afspraak gemaakt te hebben voor donderdag 11 april, maar bij thuiskomst zag ik op mijn afspraken kaart 9 april staan... mmmh had ik het nou verkeerd begrepen of had de receptioniste het verkeerd genoteerd??? Gister avond nog even snel een e-mail gestuurd, hopend dat ze daar nog op tijd op zouden reageren... Vanochtend dan maar opgebeld... Gelukkig kwamen we er uit en had ik dus wel vandaag mijn afspraak!!! Gelukkig moest mijn man pas laat beginnen vandaag en kon dus met ons dochtertje thuis blijven. 
Het was dit keer ook niet zo druk gelukkig en was na een half uur wachten aan de beurt. Mijn gyn weer op de hoogte gebracht van alle gebeurtenissen, de uitslagen en verslagen overhandigd. 
Mijn glucose test (O'Sullivan Test) van 25 maart jl. bleek niet zo goed te zijn. Mijn glucose waarde was 86 mg/dl voor en 169 mg/dl na 60 min + suiker drankje. Het moet tussen de 75-154 liggen en is dus te hoog. Hij legde uit dat mijn lichaam het suiker te langsaam af breekt... Wat dat dan weer precies in houd weet ik eigenlijk ook niet precies. In ieder geval moet ik weer een glucose test gaan doen. Dit keer een wat uitgebreider! (Dat betekend weer bloedprikken!!!)  :-(
Toen bekeek mijn gyn de echo uitslag en was net als ik eerder tevreden over de metingen. Maar hij meende wel dat het zinvol was om een MRI-scan te laten maken van de baby's om zeker te gaan dat er verder alles goed met ze is. Huh!? Ik was even verbaasd... wist nog geen eens dat dat een optie was. Vindt het ook een beetje spannend dat ik zo'n scan ga doen. Je ziet dat anders alleen maar op tv in "Gray's Anatomy" of zo haha Nu mag ik dat zelf mee maken. 
Ik kreeg dus 2 verwijs briefjes mee om een glucose test in het laboratorium te laten doen en een MRI-scan bij de afdeling radiologie! Ik moet zelf de afspraken gaan maken. Wanneer ik meer weet laat ik het natuurlijk weer weten.

Deze zwangerschap is in ieder geval niet zaai! En absoluut niet te vergelijken met die van mijn dochter. Ik ben benieuwd wat de komende 10 weken nog met zich mee brengen (ga er lichtelijk vanuit dat ik rond 37 weken wel zal bevallen... hoe natuurlijk of keizersnee is nog volledig onduidelijk).

Ik heb ook gevraagd of ik kon gaan kijken op de kraamafdeling van het ziekenhuis, zodat ik weet waar het is en hoe het er ongeveer aan toe gaat. Misschien kan ik ook even pijlen of er mensen zijn die naast Spaans ook andere talen spreken... :-S Gelukkig is dat mogelijk en heb ik een telefoon nummer gekregen om een afspraak te kunnen maken. 

Er is in ieder geval weer genoeg te doen... voelt als huiswerk lol


Bijna vergeten... maar in die week dat Man-lief in NL was, hebben mijn moeder en ik zelf een verschoon-tafel gemaakt! We zijn naar een Doe-het-zelf gegaan hebben een plank van 200 x 70 cm gekocht en 4 verstelbare poten. Hihi hij staat al maar er moet nog een ladekastje onder, om hem ook in het midden te verstevigen en luiers etc. in te kunnen leggen. En er moeten nog dringend 2 Stokke Sleepi bedjes geregeld worden!!! 

Zoals gezegd... er is nog genoeg te doen!

497 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • Kayleigh17

    een saaie zwangerschap heb je inderdaad niet :o en dan nog eens het overlijden van je schoonvader erbij..
    hopelijk zal de mri scan goed nieuws brengen, ik hoop dat je nog wat kan genieten van je zwangerschap maar je zal waarschijnlijk pas helemaal gerust zijn als je je kleintjes veilig in je armen hebt :)

    wat tof dat je die zelf hebt gemaakt! ik ben niet zo handig in die dingen , zou waarschijnlijk helemaal mislukken

  • noushie

    Hey meis, gecondoleerd met je schoonvader... Wat heb je het druk! Fijn dat je moeder zo veel komt helpen want je moet niet vergeten tussendoor ook te rusten. Je krijgt het straks mega druk met 3(!) kids. X

  • mariana1986

    Ten eerste gecondoleerd met je schoonvader.. Hopelijk kan je man het op een goeie manier afsluiten idd en zonder stress te genieten van je mooie zwangerschap! Misschien is hij lichamelijk ver weg, maar zijn geest zal als een beschermengel over je kids en jullie waken ;)

    Wat knap dat je in die drukke week nog lekker aan het knutselen bent geweest en wat fijn voor jou dat je mams even met je dochter kon blijven! Even oma en kleinkind moment is ook fijn!

    Heel veel succes met de mri scan en zijn ze misschien bang op zwangerschapsdiabetes misschien?
    Ik zou het anders ook niet weten! Hoop dat het allemaal toppie gaat! Doe rustig aan en geniet vooral!

    Kus, Mariana

  • mamapepi

    wat fijn dat je moeder zoveel helpt, dat is toch heerlijk! (Mijn ouders en schoonouders hebben beiden vakanties geboekt een aantal weken voor de bevalling..)sterkte voor jullie met verwerken verlies (schoon-)vader en jij veel plezier met huiswerk maken!

  • paarsebril

    gewoon een knuffel omdat je het verdient.

  • Daantje2802

    nee niet saai in ieder geval, maar hoop dat alles goed blijft gaan en dat de scan goed is. Nog gecondoleerd met je schoonvader.

  • TwincesMama

    Wat een verhaal, je hebt ( en de familie ) inderdaad heel wat meegemaakt in korte tijd! Veel sterkte met het verlies van je schoonvader, hopelijk kunnen jullie het allemaal een plaatsje geven. Het is inderdaad heel moeilijk om afscheid te moeten nemen, en vooral als het allemaal zo vlug gebeurd.
    Sprongetjes, ik denk denkt dat mijn jongste zoon al een sprongetje heeft dat al 5 jaar duurd, jeetje wat een energie vraagt het. Ik troost mezelf door te denken ( als hij snachts wakker komt ) het maar een voorbereiding is op de komst van de tweeling.
    Maar goed, een 'lastige, actief' kindje in de periode dat je nu zit is waarschijnlijk wel slopend, je bent vast uitgeput als het avond is!
    Hopelijk kan je lichaam het suiker wat beter afbreken, of blijft het op z'n minst dezelfde waarde. Bloedprikken is nooit leuk, en MRI, wist ik dus ook niet! Wel spannend hoor allemaal!

    Wat leuk dat jullie zelf de verschoontafel gemaakt hebben, als ik het zou doen zou het zo scheef staan dat de kleintjes ervan rollen haha! Of ik zou op m'n knieen moeten zitten omdat ik de poten te kort heb gemaakt, hahahaha !