Het werd weer eens tijd voor een updatetje ;-)
Ik was 13 t/m 23 maart in Nederland en kon weer even van het grauwe en gure weer genieten... bbbrrrr
Veel familie bezoekjes afgelegd, waaronder in het ziekenhuis. Het gaat al sinds december niet goed met mijn schoonvader. Hij ligt dan ook sinds de kerst al in het ziekenhuis en zal binnenkort na een verzorgingstehuis overgeplaatst worden. Uiteraard is mijn man daar heel verdrietig over en is deze zwangerschap een beetje in de achtergrond geraakt (in ieder geval voor hem). Het is allemaal best dubbel, aan de ene kant verheug je je op de komst van nieuw leven dat wij gemaakt hebben en tegelijkertijd moeten we binnenkort afscheid nemen van zijn vader.
Ik weet ook niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan. Ik wil namelijk deze zwangerschap heel bewust mee maken en genieten! Het is allemaal zo bijzonder, maar uiteraard wil ik mijn man niet kwetsen en hou ik mij in zijn nabijheid rustig. Hij gaat wel (bijna) altijd mee na de afspraken en we hebben gisteren zelfs de grootste aanschaf voor de tweeling afgevinkt, namelijk de kinderwagen!!! We hebben de Bugaboo Donkey Twin besteld en ik ben echt suuuuper blij! Maar mijn man is heel afwezig wat de zwangerschap betreft, heel nuchter... Ik zou het juist fijn vinden als hij af en toe mijn buik zou strelen of zijn hand er op zou leggen wanneer er weer druk geschopt wordt. Volgens mij was hij bij onze eerste iets meer enthousiast, maar ik kan me ook vergissen en maak het erger dan het is. Voor een man is het ook allemaal heel abstract en staan ze er maar bij.
Zo genoeg geklaagd!!! Het was namelijk ook heel leuk in NL. Ik heb veel vriendinnen bezocht, ben 3x op kraamvisite geweest en heb lekker kunnen shoppen bij de babypark. Ook was ik nog op een reünie van mijn middelbare school. Het was wel allemaal erg druk. En mijn dochtertje was er een beetje de dupe van. Gelukkig zijn we nu weer allemaal terug en heeft zij haar ritme weer een beetje terug gevonden.
Vrijdag 22/03 heb ik een Pret-echo laten doen. Ik was alleen gegaan (mijn man was alweer in Spanje om te werken en mijn moeder bleef met mijn dochtertje thuis, zodat zij kon slapen). Er werd veel tijd genomen om de kindjes zo goed mogelijk in beeld te krijgen. Helaas lagen ze allebei heel dicht tegen de placenta, waardoor de opnames niet zo heel goed zijn. Het grappige is dat mijn dochtertje dat precies zo deed. En nog houd ze er van om een knuffel dicht tegen zich aan te drukken. Wat dat betreft lijken haar broertjes op haar en heb ik straks 3 knuffel-kontjes :-D Baby A lag heel laag en met zijn gezicht na mijn rug toe, waardoor hij het moelijkst was om vast te leggen. Maar in ieder geval heb ik een leuke DVD en een hele boel foto's voor mijn plakboek.
Maandag 25/03 moest ik weer eens naar het ziekenhuis voor een bloed test, urine test en glucose (suiker) test. Inmiddels vindt ik het bloed prikken al helemaal niet meer zo eng. Maar kijk er toch liever niet naar. Toen het bloedprikken klaar was en ik het potje met urine had afgegeven, kreeg ik een flesje mee om op te drinken en moest toen een uur later terug komen om weer bloed af te laten nemen. Dat drankje was echt mier zoet en ik werd er misselijk van! Had ook vanaf 22.00 uur niets meer gegeten... Het duurde even voor dat ik het op had... bah! Maja toen was dat ook gepiept! Daarna wilde ik alleen nog maar eten en merkte ik dat ik langsaam niet te genieten was... niet zo gek haha
´s middags op de bank in slaap gevallen, toen mijn dochtertje sliep! Heerlijk... tja ga nu ook maar eens snel naar bed... moe... zzzzzz
reacties (0)