Zwangerschap van Caitlynn

Maar ik wilde niet opscheppen over mijn fantastische dochter (haha) maar opschrijven hoe mijn eerste zwangerschap is verlopen.

Ik was gezegend met een rustige zwangerschap. Ik was niet ziek! In de eerste 3 maanden was ik wel gevoelig voor vieze geurtjes, zoals vaatwasser of prullenbak. Mijn man moest ook altijd de vuilniszak legen... hehe en dat is sinds dien eigenlijk zo gebleven lol. Ik moest volgens mij hoog uit maar een keer overgeven en was ik heel soms een beetje misselijk maar eigenlijk niets om over te klagen. 

Ik werkte toen nog gewoon 80%. Toen ik met zwangerschapsverlof ging (5 weken voor de uitgerekende datum) was ik ook meteen gestopt met werken. Ik heb gelukkig de mogelijkheid om voor mijn kind en straks kinderen thuis te zijn. Mijn man verdiend genoeg om ons te kunnen onderhouden. 

Ik was een maand voor de conceptie gestopt met roken en wil dat ook gewoon volhouden, ben dus sindsdien niet meer begonnen [trots]. 

Ik kan me nog goed herinneren dat ik heel erg moe was de eerste 3 maanden. Als ik uit me werk kwam lag ik vaak al op de bank te slapen. In het weekend kon ik ook moeilijk me bed uit komen. Het liefst wilde ik alleen maar slapen. Echt heel gek! 

Met 9 weken heb ik mijn ouders toen ingelicht en mijn beste vrienden. Ik vond het erg moeilijk om het zo lang geheim te houden. Ik praat normaal met iedereen over alles haha In die zelfde week was ik ook voor het eerst bij de verloskundige. Echt heel spannend. Maar ik was een beetje teleurgesteld! Ik had verwacht dat wij meteen een echo zouden krijgen en het hartje horen. Helaas geen van beide. Dus zat nog steeds in spanning of alles wel goed was en of ik toch echt wel zwanger was In week 10 hebben we mijn schoonfamilie ingelicht. In week 11 hadden wij dan eindelijk de eerste Echo! En oooh wat was dat gaaf!!! Wij waren beide ontroerd!

Vanaf week 13 voelde ik mij eindelijk weer wat energieker. Tot die tijd heb ik ook vaak tijdens het werk op internet gesurfd naar alles wat met zwangerschap te maken had en zelfs babyuitzet haha ik was al helemaal in de voorbereiding. Aan het einde van het eerste trimester heb ik iedereen om mij heen ingelicht en was het dus geen geheim meer. Dat voelde ook als een opluchting. Sowieso was ik blij dat het tweede trimester begon, want de kans op een miskraam is aanzienlijk vermindert. 

Ik heb mezelf maar eens met zwangerschapskleding verwent. Ik had weer een paar nieuwe kleren nodig en dacht dat ik dat dan maar beter op de groei moest gaan kopen lol anders kon ik het dadelijk weer niet aan. Ik ging nu regelmatig naar zwangerschapszwemmen omdat ik dacht toch ook een beetje beweging moest blijven doen. Dat was wel heel leuk! Ben sowieso wel een waterrat. 

Vanaf week 18 begon mijn buik te groeien en veranderde mijn lichaam aanzienlijk. Mijn tepels werden groter en donkerder, mijn navel ging uitrekken, haargroei op mijn buik en mijn gewicht en buikomvang namen ook toe. De tweede echo met 20 weken was natuurlijk ook weer super spannend. Was alles wel goed? Wij mochten deze echo in het ziekenhuis doen omdat mijn man vroeger een gat in z'n slokdarm had. Wel fijn om een arts te laten kijken op alles goed was. En ja! Gelukkig! Wij hadden besloten het geslacht niet vroegtijdig te willen weten. Ik dacht als ik het niet weet heb ik meer motivatie bij de bevalling... haha hoe naïef!

Ik werd agressiever tegenover mensen en al helemaal oudere dames, bijvoorbeeld winkelpersoneel. Ik had een korter lontje en veel begon me te irriteren. Gelukkig zegt mijn man weinig last van mij gehad te hebben. Tegen hem probeerde ik ook mijn best ;-)

Vanaf week 24 voelde ik mijn buikbaby echt heel duidelijk schoppen. Een onbeschrijflijk gevoel. Dan dringt het ook echt door dat er een mini-mensje in je zit.In deze periode hebben we ook een pret-echo gehad. Super bijzonder om je kindje in 3D te zien. Uiteraard hebben we weer niet naar het geslacht gekeken. Mijn ouders waren ook mee! Mijn moeder wilde zo'n echo ook eens mee maken, dat deden ze nog niet toen zij zwanger was van mij. Heel bijzonder! Omdat ons mormeltje steeds met het gezicht in de moederkoek gedrukt zat mochten we tot twee keer terug komen. Daardoor heb ik veel (echo) foto's kunnen verzamelen. 

Vanaf nu ben ik mij voornamelijk bezig gaan houden met het uitzet en meubeltjes...alles! Zo ging ik het kamertje opnieuw behangen. Lichamelijk is het steeds prima geweest, maar nu werd ik toch wel zwaarder. Mijn handen en voeten hielden veel water vast en waren dus erg gezwollen. Ik kreeg ook vaker last van brandend maagzuur. Ik dronk veel melk met chocoladepoeder... hehe dat werd in de laatste weken mijn verslaving.  

Ik heb een fotoshoot gedaan om mijn bolle buik mooi vast te leggen! Bovendien heb ik met het Record Poging Bolle Buiken mee gedaan van Simavi in Hilversum. Dat was grappig... allemaal zwangere vrouwen op een hoopje en allemaal wit gekleed. Helaas was het record niet gebroken. Toen was ik al 38 weken zwanger. Tja en dan ben je alleen nog maar bezig met de bevalling. Ik had een Geboorteplan en ging naar een cursus bevallen. En dan is het wachten... en toen beviel een vriendin van mij die een week later was uitgerekend. Heel zuur!!! Op het laatst ben je er klaar mee, 9 maanden is erg land en wil je je baby gewoon vast houden.

Toen wist ik niet dat 2 dagen later het bij mij zou beginnen lol

Op zaterdag 8 oktober was het Alkmaars Ontzet en vanaf onze woonkamer had je mooi uitzicht op het vuurwerk. Ik stond nog te springen op de bank dat het kindje eindelijk moest komen, dronk glazen bitterlemon en at pittige rijst haha ook nam ik een eetlepel wonderolie (is trouwens niet aan te raden door verloskundigen) ... maar het hielp! Want die avond, toen wij net in bed lagen rond middernacht begonnen de wëeen. Dat wist ik toen natuurlijk nog niet... dacht aan harde buiken... kon niet slapen... lag niet lekker... naar de wc, weer terug etc. Om 2.00 uur besloot ik maar gewoon naar de woonkamer te gaan (van waaruit ik super uitzicht had over het uitgaand publiek). Ik liet mijn man lekker slapen, ik dacht die moet fris en fruitig zijn om mij goed te kunnen ondersteunen haha Om half 4 heb ik hem dan maar wakker gemaakt nadat ik toch wel echt regelmatige weeën had. Hij belde toen de verloskundige en die kam rond 5 uur. Ik had toen 3 cm ontsluiting! Ik gebruikte een TENS apparaatje (echt fijn om de pijn op te vangen tot zekere hoogte na 6 cm ontsluiting is het niet meer genoeg). Rond 8.00 uur kwam ze weer en heeft ze een afspraak in het ziekenhuis gemaakt. Ik wilde in het ziekenhuis bevallen (uiteindelijk ook een goede beslissing, want toen mijn vliezen gebroken werden bleek dat het kindje in het vruchtwater gepoept had. Uiteindelijk kon ik wel natuurlijk bevallen en ik heb ook verder geen verdovende middelen gebruikt. Ik ging wel bijna dood (voor mijn gevoel dan!) ik was echt buiten mijn lichaam getreden... wat een bizarre ervaring. Na de bevalling zei ik ook NOOIT MEER lol en nu zit ik hier 5 weken zwanger... :-S Uiteindelijk is het kindje om 15.11 uur geboren! Uiteindelijk had ik dus bijna 12 uur lang weeën en 2 uur lang persweeën pppfff dat had ik van te voren niet verwacht!

Maar dan is het kindje eindelijk geboren met behulp van een knip (zijwaarts) en een kiwi (soort vacuümpomp maar kleiner) en licht het in je armen (verkreukeld en besmeerd) en dat is zooooo betoverend en bijzonder! Ik was ook helemaal vergeten dat ik nog steeds het geslacht niet wist. Tot dat de gynaecoloog het aansprak... haha meteen het beentje omhoog gehaald ... en .... een MEISJE!!! Aaaahhhh ... huh? Ik dacht dat het een jongen zou worden lol Ik had me op het verkeerde been laten zetten door de Chinese conceptie kalender. Achteraf had ik niet mijn "lunar" leeftijd genomen... wist ik veel. lol we zien wel of het dit keer klopt.

Tja dat waren mijn 9 maanden in een samenvatting in 2011. En nu dus weer opnieuw! Echt super leuk!!!