Chronische bekkenpijn

Mijn lieve mannetje is inmiddels bijna 9 maanden. Wat vliegt de tijd. Er is ie leuk. Wat kan ie al veel. Met hem gaat het super goed. Zo goed dat ik van trots gloei.
Het is het aller belangrijkste is dat t goed gaat met je kind. Natuurlijk. Weet ik.
Maar met mij gaat t nog steeds niet goed. Heb traject EMDR gevolgd. Deze staat momenteel even stil maar hoop binnenkort weer op te pakken. Maar het grootste waar ik nu mee worstel is mijn bekkeninstabiliteit. Het blijft maar en blijft maar.
Van de week intake gehad bij revalidatie centrum. Klinkt heftig. Is het ook maar dit is mijn laatste optie...
Mijn werk kan en mag ik niet oppakken omdat dit fysiek te zwaar belastend is.
Ben nu inmiddels een jaar thuis... eigenlijk al langer... Ik kan de keren bedrijfsarts, telefoontjes UWV, Verzuim coach, bezoekjes fysiotherapeut niet meer tellen...

Mn werk is begonnen over 2e spoor. Ik vind t vreselijk. Echt. Vreselijk.

Wat een jaar. Wat een jaar... ptss, bekkeninstabiliteit, naar een revalidatiecentrum, mn baan misschien moeten veranderen...
Alles staat op zn kop.

...