`Uiteindelijk sta je altijd alleen (1)

Vanmorgen 8.45 afspraak met de huisarts. Hij heeft m'n verhaal gehoord en fronste z'n wenkbrauwen bij de woorden over m'n Bekkenfysio. Hij erkent echt m'n klachten en wilde even onderzoeken. Hernia uitgesloten, dat had ze gister ook. Maar m'n fysieke klachten, tintelingen en pijn in rug, stuit, benen komen wel degelijk uit m'n bekken. Hij gaf advies bekkenfysio, maar daar wringt de schoen. Zijn voorstel was een ander te zoeken en als de klachten niet verminderd zijn met een maand moet ik terug komen voor evt verder onderzoek, wat ik niet hoop. Maar dit is wel duidelijk.

Ook aangegeven dat ik me best goed voel. Het leven goed gaat maar dat ik toch verder wil in verwerken van m'n keizersnede en alles rondom. Aangegeven dat ik me een.aantal weken geleden gevoeld heb als met een kluitje in het riet toen ik zelf aangaf EMDR te willen
EMDR heeft de gynaecoloog geadviseerd en daar stond ik achter. De huisarts (een ander dan vandaag) vond dit (nog net niet) onzin en vond dat de tijd alle wonden heelt. Nu denk ik dat ook, maar er zijn bepaalde woorden die ik alleen maar moet lezen of ik huil... Daar wil ik vanaf.
Ook weer erkenning van deze huisarts.

Rust in m'n hoofd geven deze stappen.
Fijn.

Op naar fysiek en geestelijk herstel.